Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1963, Side 206

1963
204 —
mat hans, svo að heilbrigð skynsemi víki fyrir röklausri (autistiskri) hugs-
un og viðhrögð hans því lítt útreiknanleg. Telur sálfræðingurinn samkvæmt
þessrnn prófum, að margt bendi til þess, að undir niðri húi duldar tilfinn-
inga- og hugsanatruflanir, sem kunni með óheillavænlegri framvindu að
verða kjaminn í meira og minna augljósri geðtmflim.
Auðvitað er mjög erfitt að fullyrða neitt um þessa hluti, en veruleg lík-
indi eru til, að þama sé um mjög óstyrka persónubyggingu að ræða, að ekki
sé sagt riðandi.
f stuttu mál er hér um að ræða 24 ára mann, A. H-son, sennilega af
gölluðu kyni, jafnvel í háðar ættir. Faðir hans hefur verið nokkuð drykk-
felldur á yngri árum, en óverulega eftir að hann kvæntist, en móðir hans
er óvenjuleg kona, og er árin líða, stórundarleg, eigingjörn irr hófi og haldin
hinni mestu óskhyggju. A. missir föður sinn 7 ára gamall og elst síðan upp
á bálfgerðum hrakhólum og við lítið öryggi, og er fram líða stundir, jafnvel í
hálfgerðri óvild til móðurinnar, svo að ekki sé meira sagt. Er hann ýmist
hjá móður- eða föðurfólki sínu, en hjá móður sinni á milli. Eftir 13 ára
aldur er hann að mestu að heiman nema sem gestur, í heimavistarskóla á
vetuma, en úti á landi í brúarvinnuflokki á srunrum. Námsgáfur virðast
vera í hezta lagi, og hann tekur fyrsta og annan bekk í gagnfræðaskóla í
einu, en er ekki veitt tækifæri til landsprófsundirbúnings, þó að hann sé
með þokkalegar einkunnir, en ekki upp á stig, sem tilskilið er, sennilega
vegna hins tvöfalda erfiðis. Hann hefru- fram að þessu komið sér vel, verið
prúður, stilltur og hæglátur, en fáskiptinn og inn í sig, en við þennan ágrein-
ing snýst allt öfugt í honum í bili, hann fer að vanrækja lærdóminn, virðir
skólareglur að vettugi, og lyktar þessu með því, að honum er vikið úr skóla.
Næsta vetur er hann í öðrum heimavistarframhaldsskóla og lýkur þaðan
landsprófi, en síðan stúdentsprófi frá Laugarvatni 1961. Þá um haustið eða
veturinn kynnist hann stúlku, og þau em nokkuð „saman“, hún þá 15—16
ára. Einu sinni, þegar hann býður henni að Laugarvatni á dansleik, kemst
hún að þvi, að hann á von á barni með annarri stúlku, skólasystur sinni.
Hvemig sem það er, fer hún utan þá um sumarið, og verður þá fljótlega
ljóst, að hún er A. afhuga, og staðfestist þetta endanlega, þegar hún kemur
heim aftur. Síðan hafa þau ekki umgengizt.
A. innritast í háskólann, en ekki verður neitt úr námi. Hann fer að drekka
óhóflega, og allt rennur út í sandinn. Síðan hefur hann unnið á skrifstofu
og komið sér þar allvel þrátt fyrir nokkuð reglulegar frátafir vegna óreglu,
en harm drekkur meira og minna um hverja helgi. Hann verður smátt og
smátt fáskiptnari en áður, vinum og kunningjum fækkar mjög, og hann
sökkvir sér niður í daprar hugsanir og þungar. Hann verður sár og haturs-
fullur, og beinist það allt að einum stað, að stúlkrmni, sem honum var svo
mjög hugleikin áður, og fjölskyldu hennar. Hvað eftir annað hefur hann,
dmkkmn, viðhaft hin óskemmtilegustu fúkyrði um hana og lýst þvi með
óstjómlegu og fjarstæðukenndu orðalagi, hvað hann muni nú gera, fái hann