Hugur - 01.01.2015, Side 83

Hugur - 01.01.2015, Side 83
 Efi, skynsemi og kartesísk endurhæfing 83 þurfi að hafa góðar eðlisgáfur eða þá kennslu viturs manns, bæði til þess að losa sig undan röngum kenningum sem hugur hans er fullur af, og til að byggja fyrsta grundvöll5 traustrar þekkingar og uppgötva allar leiðir sem hann getur farið til að koma þekkingu sinni upp á hæsta stig sem hún getur mögulega náð. [HR I:305] Descartes virðist hafa haldið að hans eigin upplýsing hafi verið afsprengi góðra eðlisgáfna, en þegar hann var orðinn einn af hinum vitru, var hann fús til að leiðbeina öðrum. Leiðbeiningarnar sem hann notar eru rökræðubundnar en þær eru ætlaðar til endurhæfingar frekar en til útskýringar. Skotspónn endurhæfingar Descartesar er „viðjar fordómanna“, sjúkt ástand hugsunarinnar sem manninum er, samkvæmt Descartes, eðlilegt að lenda í. Til að skilja endurhæfinguna þurfum við að skilja þetta ástand og rætur þess. Greining Descartesar er í stuttu máli eftirfarandi:6 Við fæðingu erum við öll gædd sálargáfum skynjunar, minnis, ímyndunarafls og skynsemi, virðist hann halda; en meðan skynjunin starfar af fullum krafti frá byrjun, þá er skynsemin frumstæð og veikburða meðan við erum börn. Í bernsku er skynsemin einmitt aðeins virk þegar hún er „örvuð [impulsi] af skynjuninni“: Þegar við stöndum frammi fyrir mergð skynjana eins og ánægju og sársauka, hungurs og þorsta, hita og kulda, bragðs, áferðar og lyktar, getum við skilið með skynseminni „efni sem er útþanið að lengd, breidd og dýpt og hinir ýmsu hlutar þess hafa ýmsa lögun og hreyfingu og valda skynjunum sem við höfum af litum, lykt, sársauka o.s.frv.“ (Lögmál II, 1: HR I:254). En vegna þess að skynsemin er í fyrstu aðeins virk í nánu sambandi við skynjunina og vegna þess að skynjanir okkar, sem eru mjög tærar7 og lifandi, fanga athygli okkar gersam- Charles Adam og Pauls Tannery (AT = Oeuvres de Descartes, París: Cerf, 1898–1956), sem staðsetur þá texta sem þýddir eru, ásamt tilvísun til HR. [Í núverandi íslenskri gerð er auk þess stuðst við útgefnar íslenskar þýðingar á verkum Descartes, Orðræðu um aðferð og Hugleiðingum um frum- speki (OA = René Descartes, Orðræða um aðferð, þýð. Magnús G. Jónsson, Reykjavík: Hið íslenska bókmenntafélag, 1991; HF = René Descartes, Hugleiðingar um frumspeki, þýð. Þorsteinn Gylfason, Reykjavík: Hið íslenska bókmenntafélag, 2001).] 5 [Descartes talar á latínu um fundamentum (grundvöll, undirstöðu; e. foundation) þekkingarinnar en seinna um principia (sjá sér í lagi IV. kafla hér á eftir). Þegar hann talar um principia (e. pr- inciples), virðist hann hafa í huga þær sálargáfur sem þekking okkar getur verið reist á, nefnilega skynjun og skynsemi. „Grundvöllurinn“ svokallaði samanstendur m.a. af þessum principia og Descartes virðist beina athygli sinni að þeim frekar en t.d. frumforsendum eða frumreglum. Principia er hér á eftir þýtt sem rætur, uppsprettur eða sálargáfur, eftir atvikum, en undantekning er heiti bókarinnar Principia philosophiae (1644) sem er hér þýtt sem Lögmál heimspekinnar.] 6 Raunar er greining Descartesar ekki ein eða ótvíræð. Sú greining sem hér fylgir er tekin saman upp úr ýmsu sem Descartes segir hér og hvar, einkum þó á eftirfarandi stöðum: Hugleiðingar I (einkum HR I:117–118) og III (einkum HR I:160–161); Lögmál (I, 70–71; „Svör við andmælum VI“, 9–10); Leitin (einkum HR I:311–312). 7 [Descartes notar latnesku lýsingarorðin clarus og distinctus sem íðorð er lýsa tilteknum hug- myndum eða skynjunum. Þau eru einatt þýdd á ensku sem clear og distinct og hafa stundum verið þýdd á íslensku sem skýr og greinilegur. Greinarhöfundi finnst að orðin skýr og greinilegur merki næstum því hið sama á íslensku, en clarus og distinctus hafa ólíkar merkingar á latínu. Hann vill láta þýða þau hér sem tær og hreinn. Descartes útskýrir oftar en einu sinni að tær (clare) hugmynd eða skynjun sé ljós – gegnsæ – ekki loðin, á meðan hrein (distincte) hugmynd eða skynjun sé óblönduð – aðskilin frá utanaðkomandi hugmyndum eða skynjunum. Descartes talar líka um tærleika og hreinleika sem eiginleika sem hugmyndir og skynjanir geta haft. Lesandinn hafi í huga Hugur 2015-5.indd 83 5/10/2016 6:45:16 AM
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168

x

Hugur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.