Hugur - 01.01.2016, Síða 37

Hugur - 01.01.2016, Síða 37
 Heildarsýn 37 Undrun og ofgnótt Ég hef nú vakið máls á tengslum undrunarinnar og þeirrar heildarsýnar og afstöðu sem ýmsir heimspekingar hafa gert að umræðuefni og tengt nafni heimspekinnar. Enn hef ég þó vart gert annað en að krafsa í yfirborðið. Ef marka má umfjöllun mína hingað til felur undrun til dæmis í sér veruleikaskilning af öðru tagi en flestir eru vanir nú á dögum; margir hugsuðir álíta að heimspekileg undrun vakni andspænis veruleika sem er á einhvern hátt leyndardómsfullur. En hvað þýðir þetta í raun? Tilheyrir það ekki liðinni tíð að líta á veruleikann sem leyndardóm – tíð áður en upplýsingin og vísindin höfðu gert fólki ljóst að veruleikinn er í aðalat- riðum skiljanlegur? Í ljósi spurninga af þessu tagi ætla ég í þessum undirkafla að ræða nánar um grundvallarskilning okkar á því hvers eðlis veruleikinn er og hvaða ljósi undrunin varpar á það efni. Ein meginástæðan fyrir því að mikilvægt er að staldra við þetta atriði er að mér virðist býsna margt varðandi siðferðilega sýn okkar og skilning hanga á þeirri spýtu hvort við lítum á veruleikann sem leyndardóm eður ei. Siðferðileg hugsun okkar mótast með öðrum orðum ekki einungis af hugtökum á borð við rétt og rangt, gott og illt, dygð og löstur, heldur ekki síður af skilningi okkar á því hvers eðlis veruleikinn er og hver við erum sem erum hluti af honum. Til að glöggva okkur á tengslum undrunarinnar við skilning á veruleikanum sem leyndardómi er gagnlegt að víkja sem snöggvast aftur að hinum frægu orð- um Sókratesar um tengsl heimspeki og undrunar í Þeaítetosi, 155 D. Þar segir Sókrates orðrétt: „Undrun er ástríða [pathos] heimspekingsins. Heimspeki hefur ekkert annað upphaf, og hann [Hesiod] var góður sifjafræðingur sem gerði Írisi [regnbogann, sendiboða guðanna] að dóttur Þáma [undrunarinnar].“35 Hvernig ber að skilja það að Sókrates skuli tengja undrunina við guðlega opinberun? Ég læt nægja að vekja athygli á einu atriði í þessu sambandi. Að setja undrunina í samhengi við guðdóminn er að tengja hana við eitthvað sem er að minnsta kosti að einhverju leyti ofvaxið útskýringum okkar og skilningi, það er við einhvern leyndardóm. Hvað þýðir það að undrun opinberi eitthvað sem er ofvaxið skilningi okkar? Hér er gagnlegt að gera greinarmun á að minnsta kosti ferns konar merk- ingu þess að eitthvað sé leyndardómur, það er veruleiki sem er ofvaxinn skilningi okkar.36 Í fyrsta lagi vísar leyndardómur stundum ekki til annars en spurningar eða ráðgátu sem á eftir að finna svar við með eftirgrennslan og rannsókn. Þegar spurningunni hefur verið svarað eða ráðgátan leyst, er leyndardómurinn úr sögunni. Það er leyndardómur af þessu tagi sem heldur lesendum glæpasagna meðal annars við efnið. Heimspekileg undrun vaknar á hinn bóginn sjaldnast andspænis þessari tegund (rannsóknar)leyndardóms. Leyndardóminn sem hún beinist að er ekki svo gerlegt að ráða né heldur að eyða honum. Sá leyndardómur sem tengist heimspekilegri undrun er eitthvað sem við komumst í kynni við, og getum leitast við að þekkja betur, en er okkur engu að síður um megn að skilja til 35 Sjá Platon 1999. Ég hef breytt þýðingunni. 36 Sjá nánar til dæmis Boyer and Hall 2012. Hugur 2017-6.indd 37 8/8/2017 5:53:19 PM
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189

x

Hugur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.