Heilbrigt líf - 01.12.1941, Síða 89

ann saman við vél, nema að sumu leyti. Það, sem aðallega
greinir manninn frá vél, er, að mannslíkaminn er stöðugt
að breytast, og meðal annars eru hin gagnkvæmu sálrænu
og líkamlegu áhrif einnig afar cljúptæk.
Það er engin tilviljun, að hinar miklu framfarir síð-
ustu áratuga í náttúruvísindunum og á skyldum sviðum,
hafa svo að segja eingöngu verið að þakka sérfræðingum.
Nú á tímum nægir ekki góð hugmynd. Ef sérþekkingu og
kunnáttu í rannsóknaraðferðum vantar, kemst maður ekki
lengra.
Atómu-eðlisfræðingunum hefir þannig tekizt það, sem
gömlu gullgerðarmönnunum mistókst öldum saman, þ. e.
að breyta einu frumefni í annað. Það sama á við um
læknavísindin.
Því skal ekki neitað, að leikmenn hafi áður fyrr einnig
bent á nýjar brautir, og öll gömul læknisráð hafa verið
samvizkusamlega reyncl og rannsökuð og það nýtilega tek-
ið upp í nútíma læknisfræði samkvæmt hinu forna latn-
eska orðtæki: „Salus ægroti suprema lex“ þ. e. „Æðsta lög-
málið er heilbrigði sjúklingsins". En það, sem ekki hefir
staðizt rannsóknir og reynslu síðustu ára, hefir verið fyrir
borð borið.
Það virðist ólíklegt, að nokkur skynsamur maður, á
vorum dögum, trúi á dulrænar lækningar eða allsherjar
læknislyf. Þó er þetta algengt. Það er mannlegt eðli, að
sjúklingar og skyldmenni þeirra, einkum ef um er að ræða
langvinna og ólæknandi sjúkdóma, leiti til undralækna, er
allt annað bregzt. Við þetta bætist svo hinn mikli fjöldi
af ímynduðum sjúkdómum. Það er undravert hve margir
láta glepjast af hverjum nýjum svikahrappi, og fórna
honum heilsu sinni og fjármunum. Ég segi af ásettu ráði
einnig heilsunni, því of oft er bezta tímanum til viðeig-
andi lækninga eytt í skottulækningar. Stundum eru þess-
ar undralækningar framkvæmdar af mönnum, sem trúa
Heilbrigt líf
193