Úrval - 01.02.1943, Blaðsíða 64
62
ORVAL
ur áfram létt og óhindrað. f
slíkum draumi kemur fram sú
mannlega löngun að yfirstíga
allar hindranir og skara fram
úr. —
Óþægilegir draumar geta
einnig verið svefn-verndandi.
„Prófdraumar" eru dæmi þess.
Mann dreymir, að hann sé aftur
kominn í skóla og sé í prófi.
Hann getur ekki svarað spurn-
ingum kennarans, en veit þó
með sjálfum sér hin réttu svör,
kemur þeim bara ekki fram.
Þessi draumur orsakast af
kvíða við óleyst viðfangsefni,
sem fram undan liggur. Dreym-
andinn er því minntur á próf-
raunirnar, sem hann slampaðist
fram úr. Eins muni fara nú.
Þess vegna geti hann sofið ró-
legur og þurfi engu að kvíða.
Hinir algengu „falldraumar“,
þar sem mönnum finnst þeir
vera að hrapa eða falla, geta átt
bæði sálarlegan og líkamlegan
uppruna. Margir sálfræðingar
álíta, að þessi draumtegund
stafi af duldum ótta við met-
orðalækkun í þjóðfélaginu.
Einnig er hugsanlegt, að jafn-
vægisskynið geti hrundið slíkum
draumi af stað við legubreyting-
ar líkamans í rúminu.
Mann dreymir, að hann sé
staddur nakinn á opinberum
stað og er ákaflega vandræða-
legur vegna þess, en enginn við-
staddur virðist gefa honum
gaum. Sumir könnuðir telja, að
slíkur draumur geti orðið til
út af því, að sængurfötin fari
ofan af manninum í svefni. Aðr-
ir rekja hann til þeirrar al-
mennu löngunar að vera óháður
hefð og vana.
Sálfræðingar viðurkenna ekki
spásagnargildi drauma. Segja
þeir, að oft sé um tilviljun að
ræða, þegar svo virðist sem
draumar rætist. Aðrir skýrast
út frá ósjáifráðu starfi undir-
vitundarinnar. Læknir einn,
sem hafði áhuga á söfnun
fuglseggja, dreymdi að hann á
göngu sinni um kunnar slóðir
næmi staðar hjá runna einum
og fyndi þar hreiður, fullt af
litfögrum eggjum. Næsta morg-
un athugaði hann runnann og
fann þar eggin. Þenna draum
skýrði læknirinn þannig: „At-
hygli mín hafði aldrei beinzt að
þessu hreiðri. Hugur minn var
allt of önnum kafinn við önnur
efni, er ég gekk þarna fram hjá.
En undirvitund mín hafði orðið
þess vör, og hún lét mig vita
um það við fyrstu hentugleika.“
Dr. Maury fullyrðir, að lang-