Úrval - 01.02.1943, Blaðsíða 68

Úrval - 01.02.1943, Blaðsíða 68
tTRVAL að spinna og vefa í föt á móður okkar, fósturjörðina.“ Þannig fórust honum orð, smávaxna manninum, sem sat meða krosslagðar fætur á dýnu úr pálmablöðum. Rödd hans var mjúk, en máttug, því hún var rödd Indlands. II. ARFTAKINN. Það er erfitt að ímynda sér, að nokkur einn maður geti tekið við af Gandhi, hversu miklum gáfum, sem hann væri gæddur. Afleiðingin er sú, að starfi hins miðaldalega spekings, sem nú er mjög við aldur, verður hald- ið áfram af nokkrum leiðtogum, en kaldhæðni örlaganna hefir hagað því þannig, að sá þeirra, sem líklegastur er sem eftirmað- ur Gandhis, ef hægt er að tala um eftirmann hans, er persónu- gerfingur hins nýja Indlands. Maður þessi er Jawaharlat Nehru, og Gandhi sjálfur hefir þegar bent á hann sem ,,arf- taka“ sinn. — Nehru sagði öllum „fasisma" persónulegt stríð á hendur, löngu áður en núverandi styrjöld braust út. En hann skrifaði líka undir ályktun Congressflokksins, um að Bretar hverfi strax frá Ind- landi, þó ýmsir vilji halda því fram, að því hafi hann verið persónulega mótfallinn, eins og nú stendur á. Nehru er glæsilegur maður, 53 ára að aldri. Hann hefir eytt 9 árum æfi sinnar í 9 brezkum fangelsum. En til þess að geta metið fórnir hans og þjáningar til fulls, verður maður að kynna sér ætt hans og uppruna. í meir en tvær aldir hefir Nehruættin lifað við auð og allsnægtir, og notið mikils álits; einn af stór- mógúlunum gjörði þá að lend- um mönnum. Faðir Jawaharlat var, á sínum tíma, einn af fremstu lögfræðingum Indlands. Hann tók mikinn þátt í þjóð- ernishreyfingunni, og gekk þar næst Gandhi. En hann tamdi sér ekki hina sparneytnu lifnaðar- háttu foringjans, heldur berst mikið á. Ættarsetur hans Anand Bhavan er skrautlegra en mörg forsetahöllin. Er Nehru var 16 ára gamall var hann sendur til Englands, til náms. Þar gekk hann á hinn fræga Harrow skóla og svo á Trinity College í Cambridge og las lög. Hann dvaldi í Englandi í nokkur ár, að loknu námi og öðlaðist þar full réttindi til
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.