Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 3
Nh. 6
TÍMARITSGREINA I
SAMÞJÖPPUÐU FORMI
2. ÁHGANGUR •:> REYKJAVÍK •:> NÓV.-DBS. 1943
Eitt slyslegt tilfelli.
Úr „Ævisögu Jóns Ólafssonar Indíafara“.
Samin af honum sjálfum.*
ann 7. dag Septembris, sem
að var sá tíundi dagur, er
eg frá kastalanum og landi kom,
Æfisaga Jóns Ólafssonar Indíafara
er talin með merkari ritum í íslenzk-
um bókmenntur á 17. öld. Jón reit
söguna í elli sinni, að mestu eftir
minni. Hann fór snemma utan,
gekk i herþjónustu sem byssu-
skytta í flota Danakonungs, var í
siglingvm um Norðurhöf þar til hann
réðst í leiðangur, sem Kristján 4.
Danakonungur gerði út til Indlands
árið 1622. Eftir þriggja ára útivist
og mikla hrakninga komu þeir til
Danmerkur aftur, og skömmu síðar
hvarf Jón heim til Islands. Hann var
á Bessastöðum, þegar Tyrkir komu
þangað, gerðist síðar konstabel í
Vestmannaeyjum, en fluttist að
lokum vestur á firði og bjó síðustu
30 ár sevinnar í Eyrardal. Kafli sá,
er hér birtist segir frá slysi, er Jón
varð fyrir í Indlandsför sinni.
nærri nóni bar svo við sem tíð-
ar, að skotið var á kastalanum,
en generall hafði fyrr svo til-
sett, að hvert sinn, sem skotið
væri á kastalans skansmúrum
skyldi aftur af skipunum, er
þar lágu, með jafnmörgum anz-
að verða. Nú í þetta sinn bar
svo við, en vor bátur var í
landi, eður hið fyrsta í atróðri,
því drjúg hálf vika var til lands.
En áður en svo við bar sat eg
og tveir assistenter fram í
galíónu skipsins í hégómlegu
samtali um það, hjá hvers
þeirra foreldrum eg skyldi um
veturinn dveljast, er eg heim
kæmi, og voru þar um að
* Gefin út af Hinu íslenzka Bók-
menntafélagi, með athugasemdum
eftir Sigfús Blöndal.