Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 82

80
ÚRVAL
inn í fylkingar þeirra, og þótt
krossferðin ætti að vera kross-
ferð sakleysingja, var siðferð-
inu mjög ábótavant. Börnin
klæddust einkennisbúningum,
sem líktust búningum kross-
ferðariddaranna. Sungu þau á
göngunni og sögðust vera sann-
ir hermenn krossins.
Þau héldu djarflega inn í
Coiogneborg, en þar urðu þau
vör við ræningja í fylkingum
sínum. Náðu þau einum, og var
hann setfur á steglur og drep-
inn.
Á leiðinni til Alpanna bætt-
ust ræningjar enn við í hópinn,
og með guðsorð á vörum rændu
þeir og rupluðu eignum barn-
anna. Af tuttugu þúsundum
ungra Þjóðverja, sem reyndu
að fara yfir Alpana, voru marg-
ir, sem entu þar aldur sinn og
urðu úlfum að bráð, sultu í hel
á hjarnbreiðum háf jallanna eða,
féllu fyrir hamra niður. Sumir
þorpsbúar tóku þeim vel og gáfu
þeim mat, en flestir hæddu þá.
En áfram mjökuðust þeir, og
allstór hópur komst niður á
sléttur Italíu, þar sem þeir
þrömmuðu áleiðis til Genúa,
þreyttir, hungraðir og tötraleg-
ir, en öruggir um að hvass vind-
ur myndi blása og gera hafið
milli Evrópu og landsins helga
að þurrlendi.
Þeir héldu syngjandi áfram
suður eftir vegum Norður-
ítalíu. Ibúamir tóku á móti
þeim með háði og spotti, en þeir
létu það ekkert á sig fá, og
sögðust vera leiddir af guði, til
að reisa við krossinn helga.
Þegar þær fréttir bámst til
Genúa, að fjölmennur, þýzkur
her væri á leið þangað, varð
mikið uppnám í borginni og
borgarhliðunum var lokað í
skyndi. Þegar fylkingin nálgað-
ist og í Ijós kom, að þetta var
aðeins barnaher, sem beiddist
matar og leyfis til að dvelja í
borginni, unz hann kæmist aust-
ur, urðu skoðanir manna skipt-
ar. Öldungaráðsmenn borgar-
innar gáfu að lokum þann úr-
skurð, að ef borgin fæddi slík-
an her, væri hætt við, að íbúar
hennar yrðu sjálfir að þola
hungursneyð. Og krossförunum
ungu var vísað á brott, að þeim
fáu undanteknu, er höfðu gef-
izt upp við ferðina.
Herinn leystist upp. Nokkrir
reyndu að hverfa aftur yfir
Alpana og fáeinum tókst það.
En þegar heim kom, var þeim
heilsað með háði og spotti
þeirra, sem eftir höfðu setið.