Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 28

26
ÚRVAL
starfi er ákaflega þýðingarmik-
iJl. Hann virðist ekki aðeins
stjórna starfsemi margra ann-
arra kirtla, heldur og almenn-
um vexti líkamans. Ef tekinn
er hluti af heiladinglinum úr
músarunga, stöðvast ekki að-
eins vöxtur kynkirtlanna, held-
ur alls líkamans, svo að ung-
inn verður aðeins vanskapaður
dvergur.
En þroski kyneinkennanna er
jafnvel enn flóknari. Það hefir
áður verið tekið fram, að tvennt
sé nauðsynlegt eðhlegum kyn-
þroska. I fyrsta lagi réttir kyn-
hormónar og í öðru lagi hæfi-
leiki líkamans til að veita áhrif-
um kynhormónanna viðtöku.
Fram að þessu höfum við að-
eins rætt um hið fyrrnefnda, og
er því nauðsynegt að gera
nokkra grein fyrir hinu síðara.
Sem betur fer eru dæmi um
vanskapnað, vegna þess að lík-
amann skorti hæfileika til þess
að veita áhrifum kynhormón-
anna viðtöku, fremur sjaldgæf.
En að slíkt ástand sé annað og
meir'a en fræðilegur möguleiki,
má sjá á eftirfarandi dæmi:
Fyrir skömmu var 24 ára gömul
kona, sem að öllu ytra útliti
virtist heilbrigð, lögð inn í
sjúkrahúsið, þar sem höfundur
starfar, og skyldi gera á henni
uppskurð við æxli. Við upp-
skurðinn kom í ljós, læknunum
til mikillar undrunar, að í æxl-
inu voru tvö fullsköpuð eistu.
Frekari athuganir leiddu í ljós,
að þótt sjúklingurinn væri að
öllu ytra úthti eins og réttskap-
aður kvenmaður, höfðu leg-
göngin og legið aldrei náð að
þroskast. Sjúklingurinn var því
í raun og veru ekki kvenmaður,
heldur karlmaður. Líkama hans
hafði aðeins skort hæfileika til
að veita viðtöku áhrifum kyn-
hormónanna, sem eistun gáfu
frá sér. Þar eð sjúklingurimi
var, ekki aðeins í líkamlegum,,
heldur einnig í sálfræðilegurn
skilningi, meiri kvenmaður en
karlmaður, kaus ,,hann“ að lifa
áfram sem ,,kona“.
Stundum getur ástandið ver-
ið enn verra. Nýlega var höf-
undurinn beðinn að láta í ljós
álit sitt um kynferði imgrar
manneskju, sem reynt hafði að
lifa bæði sem karlmaður og
kvenmaður. Hvortveggja hafði
misheppnast, þvi að hún hafði
í bæði skiptin verið ákærð fyrir
að dulbúa sig. Það, sem olli
þessum vandræðum var, að
sumir líkamsvefir höfðu svarað
áhrifum karlkynshormónanna,