Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 129

Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 129
LEYNISTARFSEMI 1 PARÍS 127 svona ítarlegar upplýsingar,“ sagði Chancel, „virðist það vera óþarfi að ég bæti þar nokkru við.“ Dómarinn ylgdi sig. „Réttin- um stendur á sama, hvort þér játið eða neitið áfram hinu aug- ljósa sambandi yðar við þetta glæpsamlega samsæri.“ Ákærandinn reis úr sæti sínu. „Ég vil bæta nafni herra Chan- cels við nöfn hinna sakborning- anna, sem krafist er að dæmdir verði til dauða.“ „Breytingin er tekin til greina,“ sagði dómarinn. Chancel, sem hirti ekki um það sem fram fór, sneri sér að okkur. „Afsakið, hvað ég er seinn að heilsa- ykkur. Þið vitið öll ástæðuna.“ Klukkan var tvö, þegar dyrn- ar opnuðust og dómararnir gengu hátíðlega inn í salinn. Dómforsetinn kvað upp dóminn: Kitty, dauðadómur; séra Christ- ina, dauðadómur; Chancel, fimm ára þrælkunarvinna; Tiss- ier, fjögra ára þrælkunarvinna; ég, þriggja ára þrælkunarvinna. Ég hefi víst ekki getað leynt skelfingunni, sem greip mig. Enda þótt dómur minn væri vægastur gat ég ekki hugsað mér að vera þrjú ár í viðbót í hinu hræðilega fangelsi. Þá minntist ég dómanna, sem kveðnir höfðu verið upp yfir þeim Kitty og séra Christian — líflátsins — sem hvorugu, að því er ég bezt veit, tókst að kom- ast undan. Kitty tók í höndina á mér. „Gráttu ekki, Etta. Láttu Þjóð- verjana ekki sjá að við óvirðum okkur.“ Ég þrýsti hönd hennar og kæfði ekkann. Kitty, sem var dæmd til dauða, var að hug- hreysta mig! Aftur vorum við lokaðar inni í fangavagninum. Okkur var báðum Ijóst, að þetta myndi sennilega vera í síðasta skiptið, sem við hittumst. Ég bugaðist, lagði höfuð mitt að brjósti Kitty og grét beizklega. Kitty strauk hendinni um hár mitt. „Ég hefði átt að láta þig fara heim, áður en það var orðið of seint,“ sagði hún. „Hafðu eng- ar áhyggjur mín vegna. Einu sinni var ég afskaplega hrædd við dauðann; en ég er búinn að venja mig við tilhugsunina nú orðið. Milljónir manna munu hafa látið lífið áður en þessu stríði lýkur, og eitt dauðsfall í viðbót skiptir litlu máli — eink- um þegar þú minnist þess, að ég beið ekki ósigur -— ég sigraði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.