Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 29

AP HVERJU ÁKVARÐARST KYNFERÐI
27
en aðrir ekki. í ytra útliti var
manneskjan líkari kvenmanni
en karlmanni að öðru leyti en
því, að henni óx skegg, svo að
hún þurfti að raka sig tvisvar
í viku. Af þeirri ástæðu átti hún
erfitt með að lifa sem kvenmað-
ur. Hún hafði um alllangt skeið
verið skráð á vinnumiðlunar-
skrifstofu sem kona, en vildi nú
breyta um og gerast karlmaður.
I fimmtán ár höfðu læknar at-
hugað og rætt þetta vandamál,
og líf manneskjunnar var orðið
henni næstum óbærilegt.
Þessi dæmi ættu að nægja til
þess að sýna, hve þýðingarmik-
ið það er fyrir eðlilegan kyn-
þroska, að allir líkamsvefir svari
áhrífum kynhormónanna.
Það er von höfundar, að með
þær skýringar á eðli kj-nferðis
í huga, sem gefnar hafa verið
hér að framan, geti athugull les-
andi skapað sér heilbrigðar og
hleypidómalausar skoðanir á
hinum margþættu vandamálum
kynferðisins. Lengi hefir það
verið skoðun, jafnt lærðra sem
leikra, að karl og kona væru
tvær andstæðar og í eðli sínu
gerólíkar verur, og að öll kyn-
einkenni þeirra væru alger og
ótvíræð. Karlmenn töldu það
freklega móðgun, ef látinn var í
ljós efi um karlmannseinkenni
þeirra, eða þeir vændir um kven-
legar hneigðir. Þess vegna voru
öll samkynja fyrirbrigði, hvort
heldur líkamleg (tvíkynjun)
eða sálfræðileg (kynvilla, homo-
sexuality), skoðuð annað hvort
sem hryllilegur vanskapnaður
eða stórsynd.
Hinar lífeðlisfræðilegu stað-
reyndir, sem greint hefir verið
frá hér að framan, leiða í ljós,
að þessar skoðanir á eðli kyn-
ferðis eru fjarri öllum sanni.
Hin tvö kyn, karl og kona, eru
ekki tvær andstæðar verur. 1
sérhverjum karlmanni blundar
kvenmaður, og karlmaður í sér-
hverjum kvenmanni. Það er
ekki framar hægt að tala um
karlkyn og kvenkyn sem sjálf-
stæð og alger (absolut) fyrir-
brigði. Af hvorutveggja eru til
ótal stig, og grípa þau meira
eða minna hvort inn í annað.
Þessi nýja afstaða okkar til
kynferðisins hjálpar okkur ekki
aðeins til þess að skilja svo til-
tölulega sjaldgæf fyrirbrigði
sem tvíkynjun, heldur á hún
einnig að geta valdið vissum
breytingum í skoðunum okkar á
sálfræðilegri kynvillu (homo-
sexuality) og þeim myndum,
4*