Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 7

EITT SLYSLEGT TILFELLI
5
með lífi og hræringu. Timbur-
mönnum var bífalað að gjöra
mér eina breiða trésæng með
fjórum smástólpum, sem og
strax gjörðist, sú eð flytjast
rnátti um skipið úr einum stað
í annan.
Strax um kvöldið eftir þenn-
an atburð nýlega orðinn sendu
kaptugar til lands með sitt til-
skrif til generals, honum þar
inni að auglýsa mitt óheillasamt
tilfelli hvatskeytlega orðið, hvar
yfir hann ásamt yfirsettum og
undirgefnum, er á kastalanum
voru, og þar með indíanskum
(kunningjar mínir orðnir) sig
stórum aumkuðu, og að næsta
morgni sjálfur persónulega með
indíaniskum bát ásamt gub-
ernator, rector, prestinum og
mörgum indíanskum marcatoris
eður kaupmönnum útdrógu og
erusamlega vitjan gjörðu.
Og að öllu því fólki saman-
kölluðu og komnu varð meist-
ara Vilhjálm og meistara Arntz
befalað til minna brenndra
beina, brotinna fingra, óslitinna
sina með mestri snilli, og hóg-
látlegri viðleitni að taka og sína
mennt og kunnáttu það frekast
mættu í ljósi að láta, og lofuðu
drykkjupeningum og tilglýjun
hverjum þeirra fyrir utan sín
mánaðarlaun, ef mögulegt væri
að þeir með guðlegu fulltingi
fengi mig læknað. Bartskerum
þótti mest um það, hvernin eg
var allur brenndur svo mjög að
mín bein voru hvít sem í eldi hefði
Iegið. Voru þar öll yfirvöldin
áhorfandi og margir með gráti
sig yfir mig aumkandi, þó allra
mest minn kapteinn Christofor
Boye, hver eð setti 6 menn á
mér að liggja á meðan bart-
skerinn Viihjálmur mig undir-
legði og viðhöndlaði sem til-
hlýddi eftir venjunni. En eg bað
hann mig engan snerta láta
utan stór nauðsyn tilneyddi, því
mér prestarnir og þeirra hjávist
með Guðs náð þar til nægði, þeir
eð sátu fyrir framan mig og
hugguðu með Guðs náðar fyrir-
heitum og orði, hvað og sann-
lega skeði. Ei þóttist bartsker-
inn hafa vitað nokkurn mann
mér þolinmóðari, hvað Guð
sjálfur alleina verkaði af sinni
náð, þar sem hann varð með
knípitöng að sundurbrjóta fing-
urnar, þar sem tilhlýddi, og með
járnum liðina út að taka og
plokka það brennda skinn, með
lítt beittum járnum í sundur
sagla, og inn í hendina milli sér-
hvers fingurs og liðar með
margslags járnum að leita, eink-