Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 43

Edna Ferber:
Ekkert rúm í gistihúsinu.
Smásaga.
1-4 ÚN hafði sjálf
* 1 gert hverja
einustu nálar-
stungu. Stungurn-
ar voru smáar
eins og álfasaum-
ur, og hún gat
naumast greint
þær með berum
augum. Þegar til-
lit var tekið til
hinna smáu og ó-
vissu launa Jóseps
og þessara óvissu tíma, þá má
segja að hún hafi verið full-
ósanngjörn í þessum efnum.
Elísabet frænka hennar hafði
boðið henni ýmislegt af barna-
fötum, sem drengurinn hennar
„Enginn“ fæddur í
einskis manns landi.
Skeyti frá United Press.
PRAG, 25. okt. — Barn
fæddist á landssvæði
sunnan við Brno (Briinn),
þar sem 200 landflótta
Gyðingar hafa hafzt við
i hálfan mánuð, í eins-
konar „einskis manns
landi“, milli Þýzkalands
og Tékkóslóvakíu. Barn-
ið var skírt Niemand
(Enginn).
var vaxmn upp ur,
en María hafði af-
þakkað það kurt-
eislega.
„Það er ákaflega
fallega hugsað af
þér, Beta mín,“
hafði María sagt,
„og það getur vel
skeð að ég sé van-
þakklát og það er
kannske vitleysa
af mér að vilja þau
ekki. Ég veit ekki hvað ég á að
segja, En mig langar til að gefa
honum allt nýtt, og mig lang-
ar til að sauma það allt sjálf,
hverja einustu smá-flík.“
Elísabet frænka var meir en
Edna Ferber, sem er amerísk
skáldkona, valdi þessa sögu í ame-
ríska ritsafnið „This Is My Best“ og
lét svofelld orð fylg'ja: ,,Ég hefi
valið þessa sögu, af því að hún er
falleg og einföld í framsetningu, af
þvi að hún hefir boðskap að fiytja,
og af því að hún er að efni til og
persónum sótt í víðlesnustu bók allra
tímaý*
helmingi eldri en Maxía. Hún
skildi þetta. Það var gott að
hafa Elísabetu við höndina, hún
var vitur kona og nærfærin.
„Nei, það er engin vitléysa,
María mín. Ég skil, hvernig þér
er innanbrjósts. Ég man það
vel, hvernig mér leið, þegar
ég gekk með hann Jóhannes
minn.“ Hún brosti og bætti við