Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 8

6
ÚRVAL
um þær tréflísar hið nákvæm-
asta út að höndla, er hann sagði
yfir 300 vera mundi. Kaptuginn
bað hann mig ei svo mjög kvelja
sér fyrir augum. Hann kvað svo
vera yrði, hann hlyti sín instrú-
ment að brúka. Þessar allar
kvalir og margt annað meir
varð ég að líða og útstanda,
hvar yfir sig allir furða létu, og
það ég úr slíkri dauðans neyð
frelsaður og til lífs leiddur ei
fyrir nokkurs rnanns skynsemi
augljóst, heldur tillagðist það
dásemdarverk Guðs heilaga
nafni, honum til lofs, vegsemd-
ar og heiðurs, svo sem alleina
tilhlýddi, og með öllu verðugt
var, og varð innskrifað fyrir
eitt stórt jarteikn Guðs í vora
reisubók, að Guð hefði mig
læknað framar en þeir.
Generallinn bauð mér þá og
þrásamlega endranær til sín í
land upp á kastalann, og svo
gott með sér hafa sem honum
sjálfum veittist, hverju eg neit-
aði jafnan, því minn hugur stóð
ætið heim. Tveir menn af öllu
skipsfólkinu voru mér jafnan til
þjónustu og vöktunar fengnir á
nóttu og degi, og þar til 2 menn
af vaktinni. í 14 vikur lá eg alls,
en 8 vikur upp í loft á bakið,
með útbreiddum armleggjum,
hvar undir lagðir voru 80 svæfl-
ar, er mér af sérhverjum voru
svo Ijúflega framboðnir og til-
látnir af sérdeilis ástsemd,
hvers eg vona að Drottin hafi
minnst og athugað, þeim öllum
til góða, í sinni náð. Item 7
myskin eður pelar víns voru
mér á hverjum tveim dægrum
tilsögð og fram látin, einnig sá
bezt tilreiddi matur borinn, og
mér með mjúkasta hætti boðinn,
svo sem og fleira annað, er mig
kynni eftir að langa, var mér
skikkað þess að óska á hverri
stundu, er mín girnd til rynni,
hver elskuatlot meiri háttar og
minni ei verður hér nóglega upp
reiknað, en Guð allrar mildi,
miskunnar og náðar virðist sér-
hverjum þeim, eð svo gjörðu,
eilífum náðar verðlaunum aftur
að miðla í dýrðinni eilíflega. En
þó með mestri nákvæmni og al-
vöru viðleitað væri, að eg fengi
nokkurs matar neytt, hefði
mögulegt verið, gat ég ekki með
nokkru móti, og tjáði ei þess
vegna, en þó vor kokk, Hans
Pétursson að nafni, sig þar yfir
oft ýfði, að ég vildi einskis neita,
með því hann þóttist með mörgu
móti sig stórum tillagt hafa
minn mat að tilreiða með bezta
hætti, kunni þó ei þar með að