Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 121

LEYNISTARFSEMI í PARlS
119
Þegar séra Christian var
leiddur inn, sagði hann: Komið
þér sælar, frú Shiber.“
„Þér þekkið hana þá, er ekki
svo?“ spurði Hager. „Auðvit-
að,“ sagði séra Christian. „Ég
ætlaði að hitta frú Beaurepos,
sem er að hjálpa mér við við-
gerðina á kirkjunni minni, en
var handtekin. Ég hefi ekki
hugmynd um, hvað er á seiði.“
Meira þurfti ég ekki að vita.
Hann neitaði öllu eins og ég.
Næstu klukkustundir vorum við
spurð spjörunum úr, stundum
hvort fyrir sig og stundum sam-
an. Þeir reyndu að koma okkur í
mótsagnir hvort við annað; en
sem betur fór héldum við okkur
bæði fast við hina einföldu skýr-
ingu sér Christians á kunnings-
skap okkar. Klukkan sex gáf-
ust þeir upp. Dr. Hager kallaði
á lögregluþjón og sagði: „Þessi
kona verður í gæzluvarðhaldi,
meðan mál hennar er rannsak-
að.“
I hálfan mánuð var ég fangi
nr. 1876 í þýzka herfangelsinu
í Cherche-Midigötu. Ég var í
klefa með þrem öðrum kven-
föngum, og þrengslin voru svo
mikil, að það var tæplega hægt
að hreyfa sig. Andrúmsloftið
var fúlt af ódaun frá tinföt-
unni, sem við urðum að nota í
stað salernis. Þar eð við mátt-
um ekki leggjast fyrir fyrr en
klukkan sjö á kvöldin og var
bannað að prjóna og skrifa, gát-
um við ekkert aðhafst annað en
að sitja hreyfingarlausar á rúm-
stokkunum allan daginn. Mál-
tíðirnar voru eina dægradvölin:
Gerfikaffi, ,,súpa“ með ofurlitlu
grænmeti, gervikjöt (tvær ól-
seigar sneiðar), svolítið af
dökku brauði. Við leifðum engu.
en þó vorum við jafnsvangar
eftir sem áður.
Næsta hálfa mánuðinn var ég
tvisvar kölluð fyrir dr. Hager,
spurð í þaula og ákærð, en ég
hélt uppteknum hætti og neit-
aði öllu. Hinn 14. desember
sagði dr. Hager, mér til mikill-
ar undrunar, að nú ætti að láta
mig lausa.
Ég varð bæði forviða og tor-
tryggin, því að ég bjóst við að
þetta væri bragð hjá Þjóðverj-
um. En ég fekk lausnarskjöl
mín stimpluð og gekk út úr
fangelsinu frjáls manneskjal
Þegar ég barði að dyrum hjá
frú Bengler, dyrarvarðarkon-
unni, virtist hún ekki bera kensl
á mig. Svo fylltust augu hennar
tárum. „Guð komi til, hvað