Úrval - 01.12.1943, Blaðsíða 4

2
ÚRVAL
þrákka í mestri fávizku, hvar
um eg bað þá ei tala með því
enginn af oss vissi, hvernin
vorum högum háttað yrði til
þess að þar kæmi, eður hvort
oss auðnaðist með lífi og heilsu
heim að komast. Og í því sama
var skotið á skansinum. Strax
var hrópað á byssuskyttur og
constabel til að skjóta. Andrés
Ólafsson var krankur nokkuð,
þóttist því ei geta til verks far-
ið; varð svo þrákallað til mín,
hvað menn þó sögðu ei hefði
oft verið eður viðborið, svo sem
hver eilendur og framandi bezt
reynir í slíkum ókenndum og
misjöfnum selskap, og ei muni
annað henta, ef hann annars
vill fá sínum augum vel upp
lokið, og ei vill sínu föðurlandi
til því stærri hneyksla verða.
Svoddan viðbjóð hafði eg í það
sinn að ganga til skota.
Nokkrar skútar, sem þeir
kalla siampaner, sigldu þar hjá,
og ætluðu að skjóta sér undan
tollgjaldi, með því þeir sáu ekki
vorn bát eftir sér eður til róa.
Og með því vér sáum engin
önnur því glöggvari tilefni eftir
né til að skjóta, en þessar skút-
ur, þá bífalaðist mér eftir þeim
að skjóta, en þó þeim án skaða.
En með því þær sáu ekki vorn
bát sér eftirför veita héldu þær
djúpara frá landi. Og nær eg
hafði 18 skotum endað, eftir
því, sem á kastalanum ogsvo
gjörðist, var þar eitt stykki,
sem eg fyrir góðri stundu hafði
áður affýrt, að eg skyldi steyta.
Og nær eg skyldi svo gjöra
hafði eldur sér eftir leynt í
stykkinu í þess holum, er þar
voru inni, en með cardúsum var
áður með skotið, sem eru lér-
eftspokar, hvar inni skammtur
hvers stykkis er inn látinn til
flýtis, og nær stykkinu er af-
hleypt verða af léreftinu eld-
legir neistar eftir í þeim svik-
sömu holum, sem í stykkinu
eru, sem í fyrstu verða nær
steypt eru. En þessi stykki voru
300 ára gömul, og voru nefnd
Súrlands-stykki. Eftir það eg
hafði stykkið þrisvar afþurrkað
eftir venjunni, og eg skyldi
púðrið aftur innláta og fyrir
stykkið setja, fann eg að púðr-
ið kviknaði í stykkinu. Og nær
svo skeði neytti eg minnar orku
púðrinu að aftra, með þeim
stjaka, forsetil og stimpil, er
þar til jafnan brúkast, svo að
eldgusa stóð upp af stykkisins
fenggati, en sakir þess mjóddar
leitaði púðrið víðar úthlaups.
En þó púðursins kraftur stór-