Víðförli - 01.06.1950, Page 64

Víðförli - 01.06.1950, Page 64
62 VÍÐFÖRLI um, því að svo hátt sem það himinninn er upp yfir jörðinni, þá lætur hann sína miskunnsemi mikla vera yfir þeim, sem hann óttast. Svo fjarri sem það austrið er vestrinu, svo lætur hann vorar misgjörðir oss fjarlægar vera.“ Ur þýðingum þeim, sem Gissur hiskup Einarsson mun eiga í Guðbrandsbiblíu, skal hér tekið lítið eitt upp úr Jobsbók. Fyrst fáein vers úr 19. kap., sem Hallgrímur Pétursson hafði í huga, er hann orti: „Ég veit minn ljúfur lifir lausnarinn himnum á“ í sálminum Allt eins og blómstrið eina: „En eg veit, að minn endurlausnari lifir og það hann mun hér eftir á seinna meir upp vekja mig af jörðunni og það eg mun síðar meir umgefast með þessu mínu hörundi og að eg mun sjá Guð í mínu holdi.“ Og úr 25. kap.: „Er ekki herradæmið og ógnunin hjá honum, sem setur friðinn á meðal hinna hæstu? Hver fær lalið hans stríðsmenn? Og yfir hverjum þá uppgengur ekki hans ljós? Og hverninn kann maðurinn réttlátur að vera fyrir Guði? Og hverninn kann sá, sem af konunni er fæddur, hreinn að vera? Sjá þú, tunglið skín enn nú ekki og stjörnurnar eru ekki klárar í hans augliti. Hversu miklu miður mun þá maðurinn, sá mölur, sá mannsins sonur og maðkur.“ Loks eru hér nokkur vers ósamstæð úr lokum Prédikarans, en ckki er vitað, hver þýtt hefur þá bók: „Svo gleð þig, ungmenni, í þinni æsku, og lát þitt hjarla vera glatt á þínum ungdóms dögum. Gjör hvað þitt hjarta lystir og hvað þínum augum þóknast . . . Láttu sorgina vera langt frá þínu hjarta, og tak það hið vonda frá þínu lífi .. . Minnst þú á þinn skapara í þínum ungdómi, áður en þeir vondu dagarnir koma og árin nálgast, að þú segir: Það þóknast mér ekki. Áður en sólin, tunglið og stjörnurnar verða myrkvar og skýin koma aftur eftir regnið .. . Áður en silfursnúran í burt brestur og sú gullkeldan framhleypur og þær vatnsskjólurnar lestast hjá brunnunum og hjólin í sundur brotna yfir brunnunum. Því að duftið hlýtur að verða aftur að moldu, sem það áður var, en lífið og andinn kem- ur aftur til Guðs þess, sem hann gaf.“ Þar sem því er hér lýst á svo fagurlegan hátt, hvernig allt
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Víðförli

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.