Víðförli - 01.06.1950, Side 109

Víðförli - 01.06.1950, Side 109
ENDURKOMA JESÚ KRISTS, ÞÚSUNDÁRARÍKIÐ OG ... 107 leg ríki, því þau ofsækja hina trúuðu, og sigra þá. En svo segir einnig um síðara dýrið, að það gjöri tákn svo mikil, að það láti jafnvel eld falla af himni ofan á jörðina í augsýn mannanna. Þetta getur vel átt við ríki nútímans. En mer.n hafa viljað skýra þetta tímasögulega, um hið forna rómverska riki. Aðrir hafa viljað skýra það um Róm páfadæmisins. Sennilegast er þó, að átt sé við voldug ríki, sem eru Guði fjandsamleg og ofsækja kristna menn á hinum síðustu tímum. Hinn mikli Andkristur er ekki kom- inn ennþá, honum er haldið aftur, segir Páll postuli (shr. 2. Þess. 2. 6—7). Siðferðileg öfl meðal þjóðanna halda honum aftur. Þegar þeim er rutt úr vegi, getur hann komið. Hlutverk Andkrists- ins er tvenns konar: Að leiða í villu og ofsækja. Jesús Kristur ger- ir ráð fyrir mörgum afvegaleiðendum, margir munu koma í mínu nafni. Og Jóhannes talar einnig um marga andkrista (1. Jóh. 4,3), og hann talar einnig um Andkristinn, sem nú sé í heiminum, þ. e. á hans dögum (II. Jóh. v. 7—9). Andkristurinn tælir menn til þess að þeir verði ekki stöðugir í kenningu Krists, segir Jóhannes. Frumkirkjan setti Andkristinn upphaflega í samband við Nero keisara. En síðar á öldum töldu menn, að Múhamed væri And- kristurinn. En kenning hans útrýmdi kristindóminum nálega al- veg í mörgum hinum fornu löndum kirkjunnar. Leifar eru eftir sums staðar í þessum löndum, mestar í koptisku kirkjunni í Egypta- landi og í Abessiníu. Þar eru allstórar kristnar kirkjur, sem hafa staðið allt frá fornöldinni. Og í Sýrlandi og á vesturströnd Ind- lands eru einnig leifar. A dögum siðbótarinnar töldu Lúther, Melankton og margir aðrir, að Andkristurinn væri í rómversku kirkjunni, i páfadæm- inu. Nánar lil tekið kennir Melankton, að Andkristur sé nafn, sem nái yfir alla óvini kirkjunnar. En Gog og Magog telur hann ríki Múhameðstrúarmanna vera, en páfastólinn telur hann vera „anti- christus magnus“, sem Daniel, Páll og Jóhannes tala um. Á 19. öldinni tóku menn aftur að tala um, að páfinn væri Andkristur- inn, sérstaklega með tilliti til þeirra kenninga, að hlýðnin við páf- ann sé sáluhjálparskilyrði og páfinn sé óskeikull, er hann talar ex
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Víðförli

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.