Skírnir - 01.01.1870, Blaðsíða 36
36
FRJETTIR.
Englnnd.
endur laganna aS deyfast í sókninni, og f>ó enn stæSi lengi á
umræSunum, látum vjer oss nægja að geta þess eina, aS lögin
gengu fram í neðri málstofunni (31. maí) me8 yfirburíum 114
atkvæ?a (e?a me5 361 gegn 247). — MótstöSumenn laganna
höfíu allan þenna tíma haldiS áfram fundum í báíum lönd-
unnm og tjáSn fyrir alþýSunni, hver ódæmi færu aS höndum, ef
’.ögin kæmnst fram. Fyrir þessu gengust einkum eíalmenn, æ8ri
og lægri, þeir er eignir eiga á írlandi, mikill fjöldi klerka og
einkum hinir írskn prótestantar. Bænarskrár voru sendar til
drottningarinnar, er bá8u a<5 hún synjaði staífestingar, en undir
þeim voru nöfn 1000 manna, „jafningja11 (peers), barúna, þing-
fulltrúa, dómara og jarSeignamanna. Iílerkar áttu og meS sjer
mjög fjölsóttan fund, þar sem fulltrúar prestanna og safnaSanna
sátu í málstofu sjer („hinni neSri“) og biskupar í annari („hinni
efri“). Hjeðan komu og áhugamestu ávörp og bænir til drottn-
ingarinnar, er lutu í sömu stefnu. ASalmótstöSunnar — og
þeirrar er helzt mátti rí8a lögunum a8 fullu — beiS þó í lávarSa-
stofunni. Hjer gerSu biskupar og lendir menn mikinn storm á
móti frumvarpinu, og allir urSu aS játa, aS margir þeirra töluSu
meS mestu snild og færSu ýms ný rök fram, þó sumt þætti
nokkuS afleitt. Harrowby lávarSur bar upp, aS fresta umræS-
unum, eSur aS láta staSar nema viS fyrstu umræSu, og kvaS
lögin fara í bága viS krýningareiSinn (þar sem konungar Eng-
lands vinna særi aS því, aS vernda öli rjettindi kirkjunnar).
Honum fylgdu Derby jarl, Cairn lávarSur, StratforS de Redcliffe
og margir aSrir. ÖSrum (t. d. erkibiskupinum af Kanterbury,
hertoganum af Richmond, Salisbury iávarSi) leizt þaS nóg, aS
breyta lögunum í ýmsum greinum. Thirlwall biskup frá St. Da-
vids var sá af því liSi, er skörulegast mælti fram meS frum-
varpinu. Hann kvaS þaS vera guSlasti nær, er menn kölluSu
eignir kirkjunnar guSseign, en hitt gegna engu hófi, cr menn
væru aS tala um „kirkjurán“ eSa þvíumlíkt. Hann sagSist
eigi miSur en aSrir vera mótfallinn kaþólskum kenningum og
öllum páfadómi, en kvaS prótestöntum bera aS treysta andlegum
yfirburSum trúarfræSi sinnar og kenninga, en eigi æsingum eSa
kappsmálum manna á fundum. Öllum yrSi aS vera auSsætt, aS