Skírnir - 01.01.1870, Blaðsíða 150
150
FRJETTIR.
Austurríki.
sjer hefSi litizt JiaS ráSi nær, er þeir Taaffe fóru fram á. Hinir
tóku sjer til ráSaneytis menn af enum þýzka og „skrátrausta“
(verfassungstreue) flokki, en áttu þó skömmum sigri aS hrósa.
þeir höfSu í hoSunarbrjefi skýrt alþýSu manna frá stefnu ráSa
sinna og sagt þar meSai annars, aS kröfur Siafa væru meS öllu
óaSgengilegar, en þó gerSu þeir boS eptir forgöngumönnum
Czeka, Rieger og Sladkowski, og kváSust vilja reyna aS koma
sjer saman viS þá. Landstjórinn í Böhmen, Koller iiershöfSingi,
fór meS boSin frá Giskra, en þeir Rieger skrifuSu honum strax
svo látandi brjef, aS þeir yrSu aS biSja sig afsakaSa, því þeir
vissu þaS fyrirfram, aS ferS sin til Vínar yrSi erindisleysa, og
þaS kæmi fyrir ekki aS fara í samningaleit viS þá ráSherra, sem
tekiS hefSu svo fjarri um rjettarkvaSir slafneskra landa, og vildu
halda þeirri ríkisskipun óbreyttri, sem komizt hef&i fram, án þess
aS Böhmensbúar hefSu tekiS þátt i henni eSa samþykkt hana.
Eptir þaS var samsmála leitaS viS fulltrúa Galizíumanna, en þeir
höfSu þegar á öndverSu þingi boriS fram kröfur sínar, og var
mál þeirra komiS í nefnd á þinginu. Hjer var ekki heldur neitt
undanlát, og nú þótti heldur fara aS vandast ráSiS. þess má
geta, aS Týrólar höfSu þegar gengiS af þingi, er ræSt var um
andsvaraávarp fulltrúadeildarinnar. Sjera Greuter hafSi minnt
meiri hlutann á sjálfbyrgingskap sumra fyrir nokkrum árum og
báSsleg ummæli þeirra um forræSisskipun hinna ungversku landa,
og taliS þaS líkast, aS lyktirnar á deilumálunum viS slafnesku
löndin mundu þó verSa enar sömu. ViS þaS varS framsögumaS-
urinn í ávarpsmálinu heldur styggur og kallaSi slíkra orSa von
af svo óþjóSlegum mönnum sem Týrólar væru. þeir væru hvorki
þýzkir menn nje Austurríkismenn, þvi heimili þeirra væri í Róma-
borg, kirkjan ættlandiS og keisari þeirra páfinn. Meiru vildu
þeir ekki hlýSa og gengu á burt alfarnir (6 aS tölu). þegar
samningaieitin fór sem fyrr er sagt, tóku ráSherrarnir til þess
úrræSis — hins síSasta — aS beiSast samþykkis til af keisaran-
um, aS þeir mættu leggja kosningarnýmælin fram á þinginu, er
fyrr voru nefnd. BragSiS var auSsjáanlega þaS, aS fá meS þessu
móti nógu marga þingheyjendur, eSa auSsveipari menn á ríkis-
þingiS, svo aS þaS gæti haldiS lögrjettugildi sínu fyrir vestur-