Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 34

28
Odáðaliraun.
skarð, og fdr það næstur eptir Gnúpa-Bárð ; raeð hon-
um var á þessari ferð Sigurður Gunnarsson, sem manna
bezt og mest hefir ritað um öræfi íslands1. 29. júlífóru
þeir frá Stóranúpi, þaðan að Ósgröf, yíir Tungnaá og
komu 1. ágúst í Illugaver, þar voru þeir einn dag um
kyrt; 3. ágúst komust þeir að Hágöngum og næsta dag
fóru þeir yfir Köldukvíslarbotna og Vonarskarð að Tinda-
felli. 5. ágúst var bezta veður og gott skygni, riðu þeir
þá upp á jökul ; hefur Sigurður Gunnarsson ágætlega
lýst hirini miklu og fögru útsjón, sem þeir höfðu af
jökulbungunum fyrir austan Vonarskarð2; riðu þeir síð-
an austur með jöklí og náðu í Hvannalindir um nótt-
ina, þaðan fóru þeir næsta dag í Laugarvaiiadal og komu
7. ágúst að Brú. Á þessari ferð fengu þeir Björn gott
veður, og þó bratt væri yfir farið, gat Gunnlaugsen mælt
nokkuð; á þessari ferð fjekkst meginpartur þeirrar þekk-
ingar á suðurhluta Ódáðahrauns og norðurjaðri Vatna-
jökuls, sem menn hafa haft til þessa dags.
Sumarið 1840 fór J. C. Schythe, danskur náttúru-
fræðingur, Vatnajökulsveg; var Sigurður Gunnarsson
rneð honum og tveir fylgdannenn aðrir. 29. júní fóru
þeir frá þjórsárholti, höfðu 17 hesta: 7 reiðhesta og 10
áburðarhesta, og fluttu með sjer 250 pd af töðu; nesti
iiöfðu þeir með sjer til 3 vikna og hróktjald 5 álna hátt.
Þeir riðu upp rneð J>jórsá og komu kl. 9 um kvöldið
upp í Skúmstungur. Kæsta morgun hjeldu þeir áfram
í bezta veðri upp með þjórsá og tjölduðu kl. 7 um
kvöldið í Loðnaveri fyrir norðan Halsá. 1. júlí riðu
þeir upp undir Arnarfeilsjökul og yfir ótal jökulkvíslir,
er falla þaðau í Þjórsá og voru sumar slæmar; um kvöld-
1) Sigurður Gunnarsson lýsir ágœtloga Vatnajökulsvegi í
þjóöólfi IV. 1852, bls. 362—363 og 365, en flestar ritgjörðir
lians standa í Norðanfara. ;[>ar er t. d. um öræfi íslands 15.
árg., bls. 69—71, 73—76; Nýidalur 15. árg., bls. 105—106 og
Miðlandsöræfi íslands, 16. árg., bls. 13—23. 25—31, 33—34.
2) Norðaní'ari 15. árg. 1876, bls. 69—70.