Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 173

Um vegagjörð.
167
og þess vegna hef jeg ekki farið langt eptir lionum, en
ef dæma skal eptir því, sem jeg hef sjeð af lionum,hafa
menn einungis haft fyrir augum að komast nokkurn
veginn áfram ríðandi. Einnig mætti virðast, að sjöleiðin
um Eyjafjörð væri góð íí þessu svœði til samgöngu við
Akureyri; en menn verða að játa, ef þeir þekkja nokk-
uð til, hvernig ís og veður hagar sjer þar, að svo er
ekki.
Að því er snertir lögun og annan frágang á vegin-
um, skal jeg einnig bæta við nokkrum athugasemdum.
t*að cr allmerkilegt, að vegir, sem gerðir eru svo, að
vogfræðinga nýtur ekki við, eru líka alstaðar liver öðr-
um nokkuð líldr 1 laginu, ef maður skoðar þá á þver-
voginn t. a. m. Þannig eru h'ka vegir þeir, sem lagðir
eru á íslandi, að mörgu leyti furðu líkir fornu vegunum
í Noregi, sem nú er bætt að nota. Barmar á ræsum
meðfram veginum eru þannig hafðir mjög brattir, opt
og tíðum nærri þverhnýptir, og vegarbrúnirnar eins. þetta
or einmitt einn af aðalgöllunum á allri vegagjörð; því
til þess að randirnar haldi sjer, verða þær að hallast
svo, að þeim sje ekki hætt við að hrynja af sjálfum sjer.
Beyndar má gera vegarbrúnir varanlegar, þó brattar sjeu,
með því að múra þær upp með grjóti, og til þoss úr-
ræðis er opt gripið; en það er töluvert kostnaðarsamara,
ef vel á að vera gort, og ætti einungis að hafa þá að-
ferð, þegar múrsteinar eru við hendina, eða landslagið
er svo, að ekki verður hjá því komizt.
Með því að verið getur, að jarðvegi sje einkenni-
lega háttað á íslandi að efni til, en fyrir það er ekki
hægt að komast noma mcð löngum tilraunum, þá er
fjarri mjer að vilja fullyrða, að jeg hafi hitt allsendis
rjett á við vegagjörð þá, er jeg he.fi staðið fyrir á ís-
landi; en sú meginrogla, að láta jafnan halla vel frá
veginum, er alls engum cfa bundið að rjett muni vera
á íslandi, eins og í öllum öðrum löndum. En þó nú
þessari roglu sje lialdið, má samt auðvitað búa vel eða