Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 100

94
Odáðaiiraun.
aílafanga; það sjest af þeim ókjörum af kinda- og hrossa-
beinum, sem troðið hefir verið inn í hraunholurnar og
sprungurnar í veggjunum. Líldega hafa útilegumenn
stolið mestu frá Jökuldælingum og Fjallamönnum, því
torsótt mun vera að ná fje og hrossum norðan af Mý-
vatnsöræfum. Silungar eru hjer í lindunum og hvanna-
rætur nógar, svo nóg hefir verið til fæðslu, en leiðin-
legt hefir verið að búa hjer í vetrarhörkum og sunnan-
illviðrum. Við fundum hjer tvo lambsræfla; það er víst
eigi algengt, að kindur komizt hingað, þar sem Kreppa
er öðrum megin og Jökulsá hinum megin.
Iíverkfjöll eru eins og geysi-mikill höfði norðan í
Vatnajökli, þverhnýpt á þrjá vegu og rneir en 5000 fet
á hæð. Herfilegur klofi eða kverk klýfur þau niður að
rótum, og hefur skriðjökull fallið niður kverkina. Frá
þcim hluta fjallanna, sem eru fyrir utan kverkina, ganga
hnúkaraðir þær, sem fyr hefir vorið getið og kallaðar
e.ru Kverkfjallarani; frá norðausturhorni fjallanna ganga
limm tindadrög til norðausturs vestan við upptök Kreppu,
en þau ná eigi mjög langt norður; hafa frá þeim fallið
að austanverðu dálítil hraun niður að Kreppu; en hraun
þau, sem ná niður með Lindakvísl niður í Hvannalindir,
hafa komið úr vikinu milli þeirra og aðalranans. Aðal-
raninn gengur til norðurs, og eru í honum svo rnargir
tindar í ótal óreglulegum drögum, að eigi verður tölu
á komið; eru þar alstaðar liraun á milli tindanna, og
liafa þau fallið niður á sljetturnar í kring niður um hvern
dal og hverja kverk. Vestan við klofann á Kverkfjöll-
um uppi undir brúnum eru gígirnir, sem við sáum úr
Herðubreiðarlindum ; úr þeim sjást allt af gufumekkir;
þaðan koma nú að oins vatns- og brennisteinsgufur, og
brennisteinsfýluna leggur í sunnanátt niður á sandana
við Jökulsá. Að öllum líkindum eru það þessir gígir,
sem gusu 1717. Svo segir í annálum, að 17. septem-
her 1717 varð svo mikið myrkur með dunum og jarð-
skjálftum í Pingeyjarsýslu, að eigi sá á hönd sjer. Ösku-