Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 208
202
Endurskoðun stjórnarskrárinnar.
slíkt fyrirkomulag or fjarstætt pví, í sjálfu sjer, að full-
nægja þeim skilyrðum, som eðli hinnar lögbundnu stjórn-
arskipunar fortakslaust heimtar. Aðalafltaugin og aðal-
lífsmegin hennar er fólgið í nánu sambandi ogsamvinnu,
innbyrðis trausti, aðstoð og leiðbeiningu millum ráð-
gjafastjórnarinnar og hins löggefandi þjóðþings. En
hvað gelur farið fjær slílcri stefnu í löggjafarmálum ís-
lands, en að þau sjnu lögð undir úrskurð erlendra manna
í fjarlægu alls ólíku landi, sem alls enga þekkingu geta
haft um ástand og staðháttu íslands, eður hina frá-
hrugðnu hagi, þarfir eður þjóðernishætti íslendinga?
Hvað getur einangrað alþingi íslendinga, ef ekki þetta
fyrirkomulag, er þaðhefir það í för raeð sjer, að þingið
gjörsamlega fer á mis við alla eðlilega samvinnu og sam-
band við stjórnina, og leiðbeiningar frá hennar hálfu?
Hvað því næst snertir framkvæmdarvaldið
í Islands málum, shr. stjórnarskrána 2. gr., þá má skír-
skota til þess, sem nú er sagt, að því leyti sem verk-
svæði hins danska »ríkisráðs» og »ráðgjafaráðs» eigi að
eins tekur til löggjafarmála, heldur einnig til allra þeirra
stjórnarráðstafana, sem mikils er um vcrt.
pegar rœðir urn stjórn íslands í þessari þrengri
merkingu, eðurgegnt löggjöf þess, verður því engu frem-
ur um hana sagt í stjórnlagaskilningi, en löggjöfina,
að hún sje út af fyrir sig, er hún á álíka hátt rennur
saman við stjórn Danmerkurríkis í öllum þeim stjórnar-
athöfnum, sem mikils þykja varðandi fyrir land og lýð.
petta stjórnarfyrirkomulag getur heldur ekki, í sjálfu
sjer, feti framar fullnægt skilyrðunum fyrir greiðri, hag-
anlegri og happasælli landsstjórn á íslandi. J»að gefur
hverjum einum að skilja, sem nokkuð þekldr til á ís-
landi, að ráðgjafi í 300 mílna fjarlægð muni ekki geta
framkvæmt svo vel fari stjórnarstörfin á jafnvíðáttu-
miklu og vegalausn landi, sem ísland er, og það þar að
auki sá maður, sem, eins og ráð má fyrir gera um er-
lenda menn, lítið eða alls ekkert þekkir til Iands eða