Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 180

174
Um vegagjörð.
riði látið í Ijósi álit sitt, sem mikla þýðingu hefir. Jeg
skal einungis leyfa mjer að taka ýmislegt fram, sera
vert er að íhuga í þessu efni. Fyrst og fremst verða
menn að gera sjer svo ljóst, sem unnt cr, hvar miðbik
byggðarinnar er. Eptir landsuppdrættinum að dæma,
virðist efri eða suðurhluti hjeraðsins stærstur, og afþví
leiðir, að mest mælir með, að vegurinn liggi niður svo
sunnarlega sem unnt er. En þó nú mestur hluti þeirra
sem á Seyðisfjörð fara úr hjeraðinu ætti heima kring
um Miðliús, þá er samt efasamt, hvort þeim væri betra
að fara Fjarðarheiði, þar sem hún liggur hærra og hefir
minni flutningshæfileik. lJótt farið væri frá Miðhúsum
til Tókastaða og þaðan yfir Yestdalsheiði, yrði að lík-
indum íiutningshæfileiki þeirrar leiðar eins mikill og
Fjarðarheiðar, þó hún sje styttri. Fyrir þá, sem fara til
Vestdalsoyrar, mundi Yestdalsheiðin sjálfsagt verða fullt
eins hcntug, því munurinn á vegalengdinni yrði þá harla
lítill, ekki nema 640 faðmar. Einnig í öðru tilliti er
leiðin yfir Vcstdalsheiði betur valin. Ef nú leggja skyldi
veg yfir Fjarðarbeiði fyrir efri hluta hjeraðsins, yrði
einnig að leggja veg um Gilsárdal og yfir Vestdalsheiði
fyrir neðri hlutann, því það næði engu lagi, að menn
úr þeim hlutanum færu Fjarðarheiði. Með því fyrir-
komulagi yrði að leggja tvo fjallvegi og halda þeim við.
Það heíir einnig verið stungið upp á vegarstefnu frá
Miðhúsum upp á Fjarðarheiði og þaðan yfir á Vestdals-
heiði; en ekki getur sú stefna talizt heppilega valin,
því þá yrði samt sem áður að hafa veg um Gilsárdal,
og fjallvegur sá, sem leggja þyrfti og við halda, yrði
20,350 faðma langur; en væri að eins einn vegur, sem'
lægi »yfir hálsana» og Vestdalsheiði, yrði vegalengdin
ekki nema 11,420 faðmar. Leiðin frá Fjarðarheiði yfir
á Vestdalsheiði yrði auk þess jafnvel 17 föðmum hærri
en vegarstofnan yfir Fjarðarheiði. Eptir minni skoðun
er því enginn eli á, að hjuraðinu í heild sinni væri hent-
ugast að fá einn veg, »yfir hálsana». Líka verður í.ð