Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 217
Endurskoðun stjórnarskrárinnar. 211
greiddur lir ríkissjóði, og að síðan yrði lagt frumvarp
fyrir næsta alþingi um það, hvernig kostnaðurinn til
skólans skyldi endurgoldinn og framvegis greiddur af
landinu sjálfu, og voru þannig allar hindranir fyrir mál-
inu burt numdar (alþ.tíð. II. bls. 324—326). Eigi að
síður lýsir auglýsingin til alþingis 1867 yfir því, að ekki
verði gerðar frekari ráðstafanir um stofnun kennsluskóla
handa lögfræðingaefnum á íslandi, á meðau ekki sje út-
kljáð um fjárhagsstöðu Islands framvegis, en með skír-
skotun til konungsúrskurðar 8. júní 1863 sendi
alþingi samt sem áður enn af nýju bænarskrá um fram-
kvæmd þessa máls (alþ.tíð. II. bls. 419—420), og enn
1869 (tíð. II. bls. 247-250), 1871 (tíð. II. bls. 385-387),
og 1873 (tíð. II. bls. 256—258, sbr. niðurlagsatriði bls.
258), þar sem því er farið fram, að kostnaðurinn til skólans
yrði í bráð greiddur af því fje 1 a n d s s j ó ð sin s, sem
látið hafði verið renna inn í hinn svo kallaða hjálpar-
sjóð Islands. En allt þetta frá hálfu hins ráðgefandi
alþingis kom fyrir ekki, svo því entist ekki allur sinn
aldur til, að koma þessu allsherjarmáli þjóðarinnar í
kring, er lnin og alþingi lagði kapp á, fullkomlega á
borð við hin mostu áhugamál landsins, svo sem stjórn-
arbótarmálið og verzlunarmálið. En nú kemur hið svo
nofnda löggefandi þing til sögunnar. Hið löggefaudi
þing hefir heldur ekki gleymt lagaskólanum. Á tveim
hinum fyrstu alþingum 1875 og 1877 varð málið að
vísu ekki til lykta leitt, og var því valdandi ágreining-
ur um skipun og fyrirkomulag skólans, er sterkar
mótspyrnur komu á móti því, sem áður hafði verið stung-
ið upp á, bæði að setja stjórn hans og kennslustörfin í
honum í samband við yfirdóminn, og eins því, að veita
lögfræðingi úr skólanum minni rjcttindi til embætta, en
lögfræðingum frá Kaupmannahafnarháskóla. það er því
langt frá því, að ágreiningurinn væri um þýðingu og
nauðsyn skólans, heldur vildi þingið þvert á mótistofna
sjálfstæðan lögfræðiskennsluskóla, með meiri rjottindum
14*