Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 148

142
Laxveiðar og silungsveiðar.
góð fiskivötn. Það er óhætt að sleppa þeim alveg og
kalla þær fiskifælur.
Margar aðrar ár eru að sönnu straumharðar; en vana-
lega eru þær lygnar hingað og þangað, og þar þá sand-
ur eða möl á botni, og djúpir hyljir, þar sem fiskurinn
getur falizt á daginn. J>ví fleiri sem hyljir eru í slíkri
á, ef önnur skilyrði ekki vantar, því fiskisælli er hún.
Margar ár á Islandi hafa þann kost um fram aðrar
laxár í Norðurálfunni, að víða eru hraunflákar langar
leiðir hjer og þar í botni, eða áin stundum hefir rutt
sjer farveg eptir hrauni. f>að er ekki að eins svo, að
sprungur þær, gjótur, skútar og rið, er jafnan verða í
hraunum, sjeu ágæt fylgsni fyrir fiskinn í vatninu gler-
tæru, holdur fer svo jafnan þar sem hraun eru, að fram
undan hrauninu koma lindir, er halda nokkurn veginn
hita sínum allt árið, og þykir mjer óþarfi að fara mörg-
um orðum um, hvílíka þýðingu það hefir, þar sem ræða
er um iand eins og ísland. þar á móti þykir mjer
ekki óþarft að hrekja þá skoðun, sem mjög er almenn,
að heitar lindir stuðli að þrifum og viðgangi fiska-
lífsins. fað er satt, að styttri tíma þarf til þess, að
hrogn þeirra vatnafiska, sem á vetrum hrygna, klekjist
út, ef hiti er í vatninu; en það fer svo fjarri því, að
það sje til nokkurs hags, að það getur miklu fremur
orðið til mikils tjóns, þar eð ungfiskinu er mikil hætta
búin, ef of snemma er út klakið og leysingar koma og
jakaburður hleypur í ár þær, sem í renna og enga hlýju
fá úr lindum þessum.
það er þó að hinu leytinu auðsjeð, að menn hafa
sjeð það frá aldaöðli, að þeir fiskar, sem eru í ám, er
lieitar uppsprettur renna í og velgja, þeir verða feitari
en fiskar í öðrum vötnum, af því að hitinn eykur hið
lægra dýralíf, og fiskarnir hafa því meira að lifa á.
faað hefir komið fyrir ' víða á íslaudi, að jeg hefi
veitt íiska í köldum ám, þar sem lílið hefir verið af dýr-
um og plöntum í kring, og þar sem næstum því engar