Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 46
40
Odáðaliraun.
kolsvartri steypu hafi verið liellt í allar dældir til þess
að tryggja og festa. Ejett fyrir neðan fjallið að vestan
og norðan er Sandvatn, í ótal krókum, vikum og sund-
um. I3etta vatn hefir eílaust áður vorið samfast við Mý-
vatn, en hraun mjög gamalt austan við fjallið hefir skil-
ið þau að; þetta hraun er nú orðið mjög vaxið víði og
lyngi, cn alstaðar standa eptir í því pollar og vatnsaugu
græn af sefi og slýi; beint fyrir sunnan oss fellur Laxá
úr vatninu; hefir hún orðið að hrjótast gegnum gömul
hraun, og er þar í mörgum krókóttum kvíslum með eyj-
um, nesjum og gosborgum á milli; alstaðar er braun í
árbotninum og vöðin ill; Kráka kemur þar að sunnan í
ótal kvíslum, svo þar sem þær mætast, er eitt net af
vatnsálum og tjörnum innan um hraunhólana. Laxá
fellur fyrst vestur um sömu hásljettuna, er Mývatn ligg-
ur á, en smáballar niður að Laxárdal; er dalurinn hið
efra rnjög grunnur og fiáir út á báða vegu; dæld sú,
sem gengur upp að Arnarvatni og Gautlöndum, er auð-
sjáanlega áframbald af Laxárdal. Við útrennsli Laxár
eru margir gígir í hrúgum, og bafa þaðan runnið hraun-
in við efsta hluta Laxár. Vindbelgur er móbergsfjall,
og eru í móberginu ótal vikurmolar, líkt og í Keilir á
Reykjanesi, og blágrýtismolar innan um. Fjallið er skrúð-
grænt og víði vaxið upp í miðju. Varla er bægt að
liugsa sjer fegurra sauðland en heiðarnar vestur og suð-
ur af Mývatni; allt er sveipað víðir og lyngi og sjest
varla í bera klöpp. Síðar skoðaði jeg vesturströnd Mý-
vatns, og eru þar óteljandi eldborgir suður fyrir Skútu-
staöi, hver brúgan við aðra; gígir þessir eru afargamlir,
en lítil regla sýnist vera í stefnu suinra gígaraðanna.
Flestir gígirnir eru að eins gjallbrúgur, en sumir eru úr
storknaðri hraunsteypu, t. d. Arnarbæli suður af Skútu-
stöðum; þessi gígur hefir myndazt úr seigum hraun-
skánum og er opið mjög lítið, eins og strompur niður í
hið innra hol gígsins; kringum gatið er storknuð hraun-