Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 50
44
Odáðahraun.
bunga og fiatvaxin (2—3°); stendur livass mdbergstind-
ur upp úr því rjett hjá hinum gamia gíg; kölluðum við
það Kerlingardyngju. Austurhlið þessarar dyngju nær
upp að Herðubreiðarfjöllum, en vestan í henni standa
upp raðir af móbergstindum, er heita Hvammfjöll; öll
þessi fjöll vantar áUppdrátt íslands. Norður og austur
af Katli eru eintóm hraun, svo langt sem augað eygir
út fyrir Skógamannafjöil og Búrfell; heita þau Búrfells-
hraun norður af Búrfelli og aust.ur af Námufjalli; eru
það nyrðstu jaðrarnir á Ódáðahrauni. Seint um kvöldið
komum við aptur í tjaldið á Heilagsdal.
Snemma uin morguninn bjnggumst við frá tjaidinu
til þess að ganga upp á Bláfjall; fórum við Jón Hin-
riksson tveir saman, en Ögmundur fór að leita að hest-
unum, sem hlaupnir voru burtu og liöfðu unað svo iila
grasinu. Gengum við (kl. 6x/2) fyrst upp hjallana vest-
an við dalinn upp undir Bláfjail; tekur við næst fjall-
inu djúp gróf eða dalur jafnhliða Heiiagsdal; nær dal-
vcrpi þetta þó eigi eins langt niður, og er atveg gras-
iaust. Bláfjall er mjög þverhnýpt öllum megin og varla
gengt nema að norðan og norðaustan, og, ef til vill,
einhverstaðar syðst; annarstaðar erfjallið girt þverhnýpt-
um hamrabeltum; við gengum upp frá sanddalnum uþp
á norðausturbrúnirnar; var þar urð alla leið mjög brött,
sneiddum við okkur upp milli dranga, er upp úr urð-
inni standa efst, og eru áframhald þeirra hamrabelta,
sem ná kring um fjallið; en við þá er hlið á björgun-
um. Bláfjall er breiðast að norðan, en smámjókkar, er
sunnar dregur, og gengur úr því ailmikill fjallahryggur,
en þó lægri, töluvert suður. Að ofan er fjallið fjarska-
víðáttumikið, og eru þar eintómar urðaröldur og hamra-
sillur, hver upp af annari. Jeg þurfti að fara þangað
sem fjallið var hæst, til þess að geta sjeð yfir og mælt;
en af því hæðin er mest syðst, fannst mjer urðirnar á
fjallinu aldrei ætla enda að taka. Yar gangurinn frem-
ur örðugur, því hjer er eintómt eggjagrjót, fannir, harnr-