Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 69
OeláðahraiiT).
63
hefur það streymt úr hálsunum, sem fyr var getið og
runnið norður með fjöllum; sumt hefir þó komið úr
gígaröð norðarlega, sem við komum að. Á þessari leið
fundum við nokkur vörðubrot og eina vörðu uppstand-
andi, vel hlaðna, mannhæðar háa; hún var öll mosa-
vaxin. Hjer helir efiaust til forna legið vegur um, lík-
fega sá, er Sámur á Leikskálum fór. Seinna fundutn
við fleiri vörður. Ekki komumst við ríðandi upp að fjöll-
unum; hraunið, sem fyr var getið, var alveg ófært
hestum og illfært gangandi mönnum; það er mjög úfið
og í því og við það stórar gjár. Við bundum hestana
á gjábarmi og gengum síðan yfir. Hjer og hvar í hraun-
inu er lauf og geldingalmappar og hlauphagi fyrir fje.
Dálítill lauflæðingur er hjor og hvar milli steina neðst
í fjöllunum, en ofar og vestar er hvergi stingandi strá.
Pjöllin eru öll úr móbergi með ótal dældum, fellum,
kvosum og giljum. Gengum við upp á fjöllin norðan
með djúpri ketilkvos og svo suður á örmjóar eggjar upp
af henni; var þá komið undir sólarlag, en útsjón var
fögur norður um öll Mývatnsöræfi allt norður í sjó, en
skuggarnir færðust svo fljótt yfir, að ekki var gott að
greina hið einstaka. þ>ó sáum við norður af fjöllunum
mesta urmul af gjám, og var auðsjeð, að stórar fand-
spildur hafa sigið. I3egar jeg var búinn að mæla það,
sem jeg ætlaði mjer, sncrum við aptur og komum til
hestanna rjett eptir miðnætti; var jeg þá búinn að
ganga sundur sokka og skó og var ber á báðum jörkum.
Hinn 25. júlí fórum við enn eina ferð úr Lindunum
út í Dyngjufjölll, til þess að skoða Öskju. Eiðum við
suður í Lindabotna, þaðan að Horðubreið og síðan suður
með Töglunum að vestan. Neðst í hjöllunum undir
Herðubreið kemur fram basalt í súlum margbrotnum,
smærri og stærri; eins eru basaltlög cfst 1 vesturhlíðum
Taglanna og er þar mjög bratt. Alstaðar er lijer þykkt
vikurlag á fjöllum og hraunum, sumstaðar hefir leys-
ingarvatn mulið vikurinn, svo úr honum er orðið smá-