Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 142

136
Laxveiðar og silungsveiðar.
sögn 2V2 míla á lengd og x/4 mílu breitt. Fjallurriði
sá, er veiðist í vatni þessu, er kallaður »b]ásilungur«,
og hefir stundum veiðzt allt að 9 punda þungur fiskur.
Urriði sá, er veiðist þar, verður aldrei eins stdr eða
feitur eins og fjallurriðinn, sem er kallaður »birting-
ur«. Jeg komst ekki yfir neinn fisk úr pví vatni.
Vatnið er tært; liingað og þangað yex í botni
»myriophyllum». Sagt er, að blásilungurinn brygni á
malarbotni í september—oktdbermánuði.
í Laxá, við Leirá, veiddist árið 1884 um 260 lax-
ar. Laxinn gengur þar allt upp að Eyrarfossi, en ekki
lengra. Mjög sáran var þar kvartað unáan seltium,
enda lágu þar yílr 100 selir.
Laxá í Kjós rennur í ágætum hallanda til sævar, og
eru í lienni ótal stallfossar, eins og stigar, er laxinn
Ijettilega stökkur. í Laxá fellur áin Bugða, er kem-
ur úr Meðalfellsvatni. Laxinn hlýtur að ganga upp á
þessa, þareð lax veiðist í laxakistu, þar sem hún fellur úr
vatninu. Hraungrýti og stórgrýti er í botni, og laxinn
kemst ekki lengra en að Pokafossi.
Laxinn rennur í ána 4.—10. júnímán.; í fyrsta lagi
um 25. maí. Mest er uppgangan um 24. júnímán. til
1. júlí, en hættir undir 20. ágústmán. Hrygningar-
staði vissu menn enga vera þar. Arið 1884 veiddist
um 700 laxar, en margt af því var smálax, sem heldur
hefði átt að þyrma. Mikið er þar líka af laxurriða
(Söörred) og gráurriða (Hjemmeörred), en lítið um fjall-
urriða. það var á sjera Porkeli Bjarnasyni að heyra,
sem hann hjeldi, að of rnikið væri gert að því, að reyna
að veiða sem mest. Hann var á því, að svo mikið
mundi veiðzt liafa af því, að veiðin hafði verið leigð
Englendingum, er ekki kunnu til veiða; en þeir guldu
í leigu 800—900 krónur. I3ar er lítið urn sel, enda
er honum ekki hlíft, ef menn komast í færi.
það er sagt,* að ÍHngvalla vatn sje 4—5
□ mílur á stærð, og í norð-vestur-hluta þess