Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 89
Odáðahraun.
83
sem þar liafði áður verið, var að mestu kalið; hjarn og
snjór var nýtekinn af og dálítið farið að spretta fram
með skafiaröndunum. Um kvöldið var nepjukuldi og
þoka, og hvassir byljir sunnan úr jökulskörðunum ; gekk
oss illa að hemja hestana í fyrstu, og örðugt var að
halda á sjer hita í tjaldinu um nóttina.
Næsta dag var jeg um kyrrt. Hnúkur einn er rjett
fyrir ofan Gæsavötn utan í móbergshjöllunum, som
ganga út undan jöklinum; kölluðum við hann Gæsa-
hnúk, gengum upp á hann og litum yfir landið; var
þaðan góð útsjón og sáum vjer þaðan deili á ám og
fjöllum, sem vjer vildum. faðan sást Tungnafellsjökull
og öræfin þar norður af, Vonarskarð og Vatnajökull, og
svo hraunin og grjótin öll norður með Skjálfandafijóti.
Tungnafellsjökull er eigi stór sjálfur, en fjallakiasi sá er
allmikill ummáls, sem jökullinn hvílir á; ganga þar
margir liálsar og hjailar í drögum fram moð jöklinum
og áfast við hann; sjest löng tindaröð ganga til suðurs
vestan við Vonarskarð og eru þar tveir tindar ijós-
mórauðir; eru þeir annaðhvort sundursoðnir af jarðhita
eða þeir eru úr einhverri traoliýt-kenndri bergtegund.
Par sem vötn deilast eru í Vonarskarði melar og leirur
og falla þar inn margar smákvíslir bæði að austan og
vestan. Upp af Gæsavötnum nema bungurnar af Vatna-
jökli við himin og oru afarháar; jeg hef hvergi sjcð
hærri bungur á jöklinum. Enginn tindur stendur upp
úr hjarninu og hvergi sást á dökkvan díl, svo eigi var
hægt að mæla hæðina moð vissu, en svo mátti þó ætl-
ast á um mælinguna, að það var auðsjeð, að jökullinn
er hjer að minnsta kosti 6000 fet á hæð. Fram undan
jöklinum korna móbergshjallar hver upp af öðrum, cins
og fyr var getið, gengur brciður tangi af fjall-lendinu, cr
jökullinn hvílir á, vcstur að Vonarskarði miðju, en rjett
norður af miðju skarðinu dragast hjallarnir mjög til
austurs; verður þar allmikill jökulkrókur upp í Vatna-
jökul, en við Gæsavötn dragast hjallarnir aptur lítið
6*