Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 141
Laxvciðar og silungsveiðar.
135
Ofar við Hvítá og Pverá hafa menn þá veiðiaðferð,
auk ádráttar, að menn leggja netstúf frá landi, eða
klöppum, og iáta annan enda leika lausan fyrir straumi.
Fiskurinn sveimar fram með bakkanum, rekur sig á
netin og ánetjast. Pað eru þó einkum urriðar, sem
fást í netstúfa þessa. Pað er ekki ólíklegt, að þessi
veiðiaðferð haíi orðið til þess, að menn fóru að taka
upp hin svokölluðu »króknet«, sem á Hvítárvöllum eru
höfð til laxveiða. Króknet er þannig gert, að það er
úr tveimur netbútum, annar er töluvert langur, allt að
6 föðmum, hinn ekki noma 2%—-3 faðmar; möskva-
stærðin er 2x/4 þumlungs og umferðin 58 möskvar:
Net þetta kostar með allri útgerð um 35—40 krónur
(vinnulaun verða um 6 kr.). Steinum er fest í botn-
tauminn, til þess að halda honum niðri. Netinu er
ekki lagt boint frá landi, heldur er hlaðinn grjótgarð-
ur þvert út í ána, og látin ve'ra á 2 hlið, svo að vatnið
koinist í gegnum, en niður í þau er svo hleypt netum,
er banna fiski framrás, ef liann leitar þar á. Báðir
uetstúfarnir koma saman í horni, sem kallað er »krók-
urinn«, þangað leitar fiskurinn, þegar hann ckki kcmst
fi'am annaistaðar, og heldur sig þar. pegar vitjað er
uui, eru netarraarnir færðir saman, og netið með þeim
fiski, sem í er, dregið upp í bátinn. Eins og annar-
staðar var á Hvítárvöllum kvartað mjög undan selnum.
Svartbakar og máfar spilla og mjög veiðinni, þar eð
þeir höggva laxinn, þogar hann liggur á grynningum.
Máfar og ernir rota opt laxinn, með því að höggva í
hann, draga á þurrt land og eta.
Við fossinn í Grímsá veiddi jeg nokkra smáurriða,
en ekki varð jeg þar var við lax, eins og jeg hafði bú-
Iz( við. Paðan reið jeg gegnum Andakíl að Grund við
Skorradalsvatn.
I vesturendanum á Skorradalsvatni er um 12 faðma
en sagt var mjer, að vatnið' væri miklu dýpra í
hinum endanum, nálægt 20 föðmum. Vatnið er að