Hlín - 01.01.1956, Síða 45

Hlin
43
skörungum í húsmóðursess. Fyrst og fremst á æskuheim-
ili og síðar oft á sama heimili, í fjarvistum mágkonu
sinnar, Rannveigar Lund (Grímsdóttur Laxdal), sem
óhætt er að fullyrða, að margir munu kannast við af eig-
in reynd og afspurn.
Einnig bar við, að liðs hennar var ieitað úr fjarlægum
stöðum, þegar sjerstakrar umönnunar og drengskapar
þurfti með, og aldrei brugðust kostir hennar. — Hún var
fædd til þess að fórna, enda göfugt hlutverk, samboðið
mannkostum og dygð. — Hún var einstök sem dýravinur
og hlýtt til allra smælingja.
Kynni samborgaranna af henni voru óvenju góð: Hún
var drenglynd, glaðvær, fórnfús, og lagði jafnan gott til
allra mála. — Laun hennar 'hjer voru: Óvenjuleg vin-
sæld og hlýihugir alira, sem þektu liana og virða góða
kosti.
Minningu hennar til heiðurs hafa konur hjer á Rauf-
arhöfn, mjög alment, gefið nokkra fjárupphæð, sem á að
mynda af sjóð, er ber nafn hennar, og á liann að vera til
styrktar þeim, hjer á Raularhöfn, sem verða fyrir Svipuð-
um áföllum.
Guð blessaði starf hennar!
Guð blessi anda hennar og minningu!
Dægurmál hljóðna aðeins andartak
við andlátsfregn og dauðans klukknahljóm.
— Heyri jeg í fjarska himneskt vængjablak
og helgisöngva, flutta englaróm.
Því yfir Jiafið mikla horfin er
til Ihærri staða, mild og göfug sál, —
hún, sem hjer unni öðrum meir en sjer
og átti hvers manns traust og vinarmál.