Hlín - 01.01.1956, Qupperneq 71

Hlin
69
túnum á komandi árum. Mundi þá víða margt betur
fara, hvað uppeldi æskunnar snertir.
Ávarp
ílutt á fundi S. N. K. á Húsavík í júlímánuði 1955 af
Jónu Bjarnadóttur Halvorsen, Regina, Sask., Kanada.
Háttvirtu konur-
Jeg veigra ntjer við að tala til ykkar á íslensku, en þeg-
ar Halldóra systir mín biður mann að gera eitthvað, þá
finst mjer, að fólk muni vanlalega gera það.
Fyrst vil jeg þakka ykkur fyrir þá góðsemd að bjóða
mjer að vera gestur ykkar á þessu þingi S. N. K. — bað er
mjer rnikil ánægja að kynnast ykkur konum, sent starfa
með systur minni að þeim málum, sem hafa verið Itenn-
ar áhuglamál og sent hún hefur barist fyrir öll sín fullorð-
insár. Jeg er hrifin af dugnaði hennar og framkvæmdum
í þessum málum. — Auðvitað þarf hún ykkar samvinnu
með, sem þið gefið í ríkum mæli. Þetta eru einnig ykkar
áhugamál. — Það er gott og sjálfsagt að viðhalda því
gamla el'tir mætti, en siamt lít jeg svo á, að maður verði
líka að fylgjast með tímanum eins og hægt er.
Mikið hlakkaði jeg til að koma „Heim til íslands". —
Þó jeg sje fædd og uppalin í Ameríku, Jrá lntgsa jeg æfin-
lega „Heim til íslands". — Það er sjálfsagt af því, hve for-
eldrar nrínir töluðu oft um íslland, að mjer hefur fundist
jeg eiga Jrar heima.
Margt er öðruvísi hjer, en jeg hafði hugsað nrjer, því
svo margt hefur breyst síðan foreldrar nrínir voru lrjer.
— Mínar hugsjónir voru auðvitað samkvænrt þeirra lýs-
ingu. — Samt senr áður eru fjöllin, fossarnir og dalii'nir
þeir sömu.
Þótt jeg hefði bæði lesið og heyrt um l'ramCarir á ís-