Hlín - 01.01.1956, Side 74

72
Hlín
Alþýðufræðarar.
Síra Sigti-yggur í Núpi í Dýrafirði skrifar:
Þú spyrst í brjefi 'þínu fyrir urn barnakennara, sem
starfað hafi áður en fræðslulögin koniu í framkvæmd. —
Því miður get jeg lítið sagt þjer um þá. — Jeg var í af-
skektum dlal (Garðsárdal í Eyjafirði) og naut lítillar
fræðslu fremur en allur fjöldi barna á þeim tíma. — Vel
stæð heimili tóku kennara tíma og tíma fyrir börn sín, og
nutu þá nágrannabörnin stundum góðs af. — Jeg átti,
veturinn áður en jeg fermdist, að fá að vera um tíma í
barnaskólanum á Akureyri, en þá kom umferðarveiki,
sem eyddi þeirri ætlun. — Seinnla fjekk jeg tilsögn hjá
Guðmundi Hjaltasyni vetrarpart.
Nokkur ár (1879—87) gaf jeg mig nokkuð að bama-
kenslu í Öngulsstaðahreppi, í Fnjóskadal og á Árskógs-
strönd. — Undirbúningur minn undir það starf var
þriggja daga kenslu-áheyrn í Barniaskólanum á Akureyri.
— Gekk svo undir próf hjá Skapta Jósepssyni, l jekk próf-
skírteini og þótti svo góður og gildur með það upp á vasj
ann.
Mig rekur rjett minni til tveggja manna, sem um og
eftir 1880 fóru um til barnakenslu hjer norðanlands:
Þeir Tómas Davíðsson og Sigluvíkur-Jónas. Báðir þessir
menn voru mætir menn og stlarfi sínu vel vaxnir.*)
#) Dóttir Tómasar, sem nú er á Akureyri, minnist- kensluferða
föður síns. — Bkkert var kaupið, aðeins fæði, og stundum fjekk
hann að hafa barn sitt með sjer, og þóttu það mikil hlunnindi. —
Tómas skrifaði ljómandi fallega hönd, og hafa börn hans erft þá
list. — Tómas fór víða um norðursýslur, jafnvel alla leið austur
í Norður-Þingeyjarsýslu.
Sigluvíkur-Jónas kendi víða um Eyjafjarðarsýslu, lengst í Svarf-
aðardal. — Gömul kona, nú 87 ára, Sigríður Þórðardóttir frá
Hnjúki, fjekk að ganga í skóla til hans mánaðartíma um ferming-
araldur, og segir hún, að sjer þyki altaf vænt um hann síðan.