Hlín - 01.01.1956, Síða 109

Hlin
107
saumuð var á Hofi í Vatnsdal, veturinn, sem skólinn var
þar til húsa 1882—83, svo nokkuð sje nefnt.
Þá má minnast þeirrar nýbreytni, að tóskapur var einn-
ig til sýnis. — Var þarna aðeins sýnd vinna eftir hún-
vetnskar konur. — Voru þar margir fásjeðir munir, af-
hurða vel unnir. — Má nefna meðal annars tvær hand-
prjónaðar peysur úr þrinnuðu bandi, önnur stokkapeysa,
kvenpeysa, en 'hin karlmannspeysa. — Báðar hafði Björg
Jónsdóttir frá Háagerði á Skagaströnd unnið og prjónað.
— Gamalt brekán var og þarna, nær 100 ára gamalt, unn-
ið í Háagerði á Skagaströnd. — Bekkjapils, ofin millipils,
sem voru algeng um þetta leyti, voru og þarna. — Vettl-
ingar, margskonar, eftir Ólöfu skáldskonu frá Hlöðum.
— Listafallegar dúksvuntur og sýnishorn af svuntudúk
og fínu peysufatavaðmáli. — Hyrnur og band eftir Stein-
unni Frímannsdóttur frá Helgiavatni. — Hárfínt band
eftir Ingibjörgu Ólafsdóttur á Svínavatni og þráður eftir
hana og Önnu frá Þorfinnsstöðum, er síðast var í Stein-
nesi. — Margt fleira mætti telja, svo sem hyrnur Elísabet-
ar Guðmundsdóttur fráGili, en hún virðist einna dugleg-
ust við tóskapinn af núlifandi konum í Austur-Húna-
vatnssýslu.
Það er ekki lítill fróðleikur í því innifalinu að lá að sjá
hvernig vinnubrögðin voru hjer áður fyr, og brá sýning
þessi nokkru Ijósi á þá gömlu, góðu list, er höfð var um
hönd í Húnavatnssýslu á því tímabili, sem Kvennaskúli
Húnvetninga hefur starfað.
Sýningargestur.
Heimilisiðnaður í Danmörku.
Danska Heimilisiðnaðarfjelagið er stofnað 1873 af N.
C. Rom, sem var kennsari að mentun, en síðar bókaútgæf-
andi. (Margir íslendingar lvafa notið góðs af „Haandgern-
ingsbog" Roms.) — iÞessi ágæti merkismaður barðist alla