Hlín - 01.01.1956, Síða 114

Ritsmíða hugleiðingar.
Þorbjöm Björnsson.
Ekki er það tilgangurinn með þessu skrifi að tala um
hinar blaðmörgu bækur íslenskra nútímaskálda, það yrði
oflangt mál, og mjer sjálfsagt ofvaxið viðfangsefni, en
liitt vil jeg þó segja með fáum orðum, að sumir þeir, er
stórskáldaheitið hlotið hafa, skrifa eða skálda á þann veg,
að blekkjandi, ósatt og svertandi hlýtur að reynast les-
endum nú og síðar meir. — Það skiftir mig engu, þótt
þannig skrifandi og hugsandi skáld sjeu nóblaðir, þeir
geta verið jafnfjarri því að tjá sannleikann og skrifa
mannbætandi fyrir því. — Það virðist dálítið hæpinn
smekkur þeirra manna núna, sem dómsorðin bera á vör-
um sjer um ritsmíðavörunia.
Það er margt talað og skrifað um bækur og ýmsar rit-
smíðar nútímans, það er að vonum, því vissulega veltur
á miklu fyrir alla lesendur livað fram er borið, en þó
einkum og sjerstiaklega fyrir æsku og unglýð jiessa lands,
því vitað er, að æskulýður mótast nokkuð af lestrarefni.
Því er það mjög athyglis- og umhugsunarvert, er margt
af ágætu fólki og hugsandi hefur ábent, að allmikið af
Lesmáli því, er hin unga kynslóð hefur óhindraðan að-
gang að, er stórvarhugavert óþroskaðri og ómótaðri sál og
iífsskoðun æskumanna. — Hjer þarf á að taka með ein-
urð og alvöru og bannia með öllu prentun og útkomu
slíkra siðferðisspillandi foraðsrita, er í engu eiga sjer nyt-
senid, en mikið skaðræði. — Það væri vel, ef kennarar og
forgöngufólk fræðslumála beittu sjer fyrir útþurkun
slíkra ritsmíðaendema nteð ráðnum hug'.og dug.
Það er með rjettu tialin nauðsyn mikil, hagsmunaleg,
að veita sem best skjól og holla örtþroskandi næringu