Hlín - 01.01.1956, Qupperneq 122

120
Hlín
enn nefna Keisaraböðin svonefndu, en þessar stofnanir
voru ekki aðeins baðhús og sundhallir, iheldur voru þar
einnig bókasöfn, veitingasalir, verslanir og rakarastofur,
ásamt öðru fleira. — IJarna mátti sem sje fá ,,Alt á einunt
stað“, ef peningar voru nógir.
Þegar fram liðu stundir tóku Germanir, en þeir
bjuggu austan Rínar, að sækja ákaft vestur yfir fljótið,
og herjuðu yfirráðasvæði Rómverja, svo þeir gerðu mikla
varnarmúra umhverfis Trier. — Af þessum múrum er nú
ekki eftir nema norðurhliðið. — Það er svo risavaxið að
undrum sætir, og sýnir glögt, hve mikið mannvirki
þetta hefur verið. — Þessi feikna mikla hliðbygging Iieitir
enn í dag latnesku nafni: „Porta nigra“ Svarta Jiliðið).
Hliðstólpamir eru tveir turnar, 30 metra háir, og að
sama skapi miklir að ummáli. — Að ofan eru þeir tengd-
ir saman með þykkurn múrvegg, en að neðan eru tvö
hlið, bæði víð og há, og múrstólpi milli þeirra. — Öll er
þessi risabygging Ihlaðin úr sandsteinsbjörgum, tengd
saman með járnkröppum, en ekki lögð í sement. — Múr-
ar þessir voru gerðir á 4. öld eftir Krist. — Nú er Trier
liöfuðstaður Mosellijeraðs og telur 80 þúsund íbúa. —
Þar er miðstöð vínyrkjunnar. — Síðan í tíð Rómverja hef-
ur vínframleiðslan verið aðalatvinnuvegurinn í rúmlega
100 bæjum og þorpum Moseldals. — Margar miljónir
iítra af tæm Moselvíni eru geymdir í neðanjarðarhvelf-
ingum undir borginni. — Þess skal getið, að þessi vín-
berjavín eru mjög ljett og lítið áfeng.
Eftir að hafa dvalið nokkra daga í borginni Trier
hjeldum við áfram ferð okkar niður hinn fagra Mosel-
dal. — Áin Mosel liðast í fagurlega dregnum bogurn og
bugðum kringum nes og hólma, og fellur loks í stórfljót-
ið Rín, og er þar með úr sögunni.
Miljónir vínviðarteinunga þekja brattar hlíðar dalsins
á báða bóga, sumsstaðar eru dökkir skógarflákar á milli,
einkum þar sem brattinn er minni, en uppi á brúnum