Hlín - 01.01.1956, Side 142

140
Hlin
vegur, sem jeg lief farið síðustu tuttugu ár. — Fyrir rúmri viku
liafði hlaupið ofsalegur vöxtur í alla litlu lækina, sem nú hjala
blátærir við steinana í farvegi sínum. Þá höfðu jieir ofmetnast,
belgt sig upp, fyllt alla farvegi, og flutt með sjer aur og grjót
ofan úr fjöllunum og skilið eftir á veginum. — Hjörleifur ekur
vel, þó vegurinn sé vondur. — Hann syngur af fjöri og djörfung:
„Gróðursettu, ungi vinur, grenikvist í hlíð", vísu, sem jeg hef oft
heyrt i útvarpinu, en kann Jjví miður ekki, og verð að láta mjer
nægja að hlusta. Hann syngur einnig: „Við eigum landið með
lyng í mó, ljósar nætur og birkiskóg". — Þetta er hugsjónasöngur
okkar kynslóðar. — Við syngjum ekki: „Sje jeg í anda knörr og
vagna knúða", jjað heyrir nú fortíðinni til.
Þegar á gilbrúnina kemur blásir við sjónum jjað merkilegasta
landslag, sem jeg hef augum litið, ægifagurt og myndauðugt. Það
er lirífantli fögur sjón að sjá alla bergturnana og stapana neðan
við sneiðinginn, sem bugðast í ótal krókum niður að lítilli brú á
ánni í gilbotninum.
Þegar yfir brúna kemur, liðast vegurinn upp hinn gilbarminn
í mörgum krókum og er vegurinn yfir gilið fullur kílómetri að
lengd. — Jeg gekk niður í gilið og studdist við handlegg Jóhanns
bónda á Silfrastöðum. — Þegar komið var yfir brúna var mér
hjálpað á liestbak og teymdi Hjörleifur eldri á Gilsbakka undir
mjer alla ieið heim að Merkigili. Hjörleifur er með alskegg og
datt mjer í hug að ferðalag okkar minnti á ferðalag jósefs og
Maríu, en þá mundi jeg eftir |jví að María hafði setið á asna en
ekki hesti, þegar Jósef teymdi undir henni.
A gilbrúninni var komið á móti okkur með níu hesta frá Merki-
gili og settist þá minn gamli leiðtogi á hestbak. — Þá fannst mjer
ferðalag mitt helst minna á hreppaflutning fyrir rúmlega hálfri
öld....
Glöð var jeg [jegar við komum í hlaðið á Merkigili og Monika
fagnaði okkur. — Allir lieilsuðust með kossi og sumir fleiri en
einum. — Þá var gengið í híbýli „Konunnar í dalnum". — Það
eru tvær stórar stofur og stórt eldhús og bað á neðri liæð. — A
lofti eru fjögur rúmgóð herbergi, en kjallari er undir öllu hús-
inu. — Veitingar byrjuðu í fremri stofunni á Jjví að hverjum
gesti var veittur „cocktail". — Síðan var sest að borðum í innri
stofunni, Jjar var framreitt súkkulaði og svo margar brauðtegund-
ir, að jeg gat aldrei komið tölu á Jxer allar.
' Að lokinni drykkju skemmtu menn sér við söng, en Helga, luís-
freyja á Silfrastöðum, ljek undir á nýtt orgel, sem flutt hafði veri-
ið heim síðastliðið haust. —■ Það var mjer hið mesta undrunarefni
að liugleiða þá staðreynd, að þeim stóra og Jjunga hlut, og svo