Studia Islandica - 01.06.1989, Page 84
82
28. Geck sínum bur sueckuiV
solar straums i drauma
valld letz fylgía folldar
fram lyndum gram myndu
adr a hlyrskogs heidi
hard gedr konungr bardiz.
gods eldís naut gyldir
gnott \id heidnar drottir.
29. Let iarplidr aatu
arnar iods enn godí
munn raud mælm þings kennir
magnui hugíns fagna
hrætí vard folk a flotía
fran beft ecg at leGÍa
/.../
30. Raun er at sigr gaf sínum
sníallr lausnara spiallf
hrosa ek verkum visa
vígdiarfs fromum arfa
/,../205
In hac ergo mentis angustia posito rege fertur nocte subsequenti apparuisse
beatum Olavum patrem ejus et monuisse eum in Deo spem ponere, facile ei
esse dare victoriam non minus in paucis quam in pluribus, oportere eum in cra-
stino ad bellum procedere, Dei miseratione victoriam non defuturam. Hacer-
go visione confortatus rex Magnus in crastinum viriliter processit ad proelium
/.../ Major itaque ruit in hostem [d.h. Windir], plurimos prostravit, ceteros
turpiter Deo auxiliante in fugam convertit. Hoc proelium gestum est in loco,
qui dicitur Luirscogs-heithr.206
Hier stimmen das Gedicht und der lateinische Text so sehr
tiberein, daB man von einer direkten Ubersetzung sprechen
könnte. Der einzige Unterschied ist der, daB es bei Theodori-
cus Gott ist, der Magnús zum Sieg verhilft, im Geisli jedoch
Óláfr helgi selbst (vgl. „sníallr lausnara spiallí"). Dazu sagt
Johnsen allerdings, es sei „en avgjort tendens hos Th. til á gi
Gud æren for alt samt á fremstille helgenkongen bare som
Guds redskap og ikke som selvstendig virkende11.207 Es kann
auch sein, daB der Heilige in den Augen Theodoricus’, eines
Mannes der Kirche, zu sehr an heidnische Götter erinnert
hat. Ansonsten tritt hier die typisch christlich-mittelalterliche
Geschichtsanschauung zutage.208