Studia Islandica - 01.06.1989, Page 86
84
Mit dem 21. Kapitel der Königschronik beginnt die Ge-
schichte von Magnús góði. Hier láBt sich so manches mit Skal-
dengedichten vergleichen, wie folgendes zeigt:
/.. ,/non ferentes tyrannidem Alfivæ matris Sueinonis decreverunt [Norwa-
gienses] mittendum pro Magno filio beati Olavi tunc puero decenni, cupientes
saltem filio restituere, quod patri crudeliter abstulerant. Elegerunt ad id nego-
tium quatuor viros/.. ./et Kalfum filium Arna, qui in beatum Olavum graves
pridem exercuerat inimicitias, sed tunc poenitentia ductus modis omnibus ni-
tebatur filium ejus in regnum restituere. Qui cum venissent in Rusciam ad Ja-
ritzlavum et Ingigerthi, ubi nutriebatur puer, consilium suum innotuerunt regi
nec non et totius Norwagiæ./—/ reversi itaque in Norwagiam cum magno gau-
dio suscepti sunt a tota patria statimque cum favore totius populi puer Magnus
in regem sublimatus est.213
Die Angaben, daB die Norweger gegen die Herrschaft
Sveinn Alfífusons aufbegehrten, Magnús durch Kálfr Árna-
son u.a. aus RuBland holen lieBen und ihn zum König ausrie-
fen, finden sich im groBen und ganzen in einer Strophe des
Kálfsflokks von Bjarni Gullbrárskáld:
6. Hafa leztu unga iofra
erfð sem til reð hverfa
satt er at sitia knatti
sveÍN at Danmorc eÍNÍ
kendut kalfr til landa
kappfusum Magnusi
ollut er þvi' er stillir
iorð um feck or gorðum.214
Auch ein Helming der Hrynhenda (Str. 8) von Arnórr
jarlaskáld bezeugt, Magnús sei in jungen Jahren König von
Norwegen geworden. Die Magnússdrápa (Str. 1) desselben
Skalden kann Theodoricus auBerdem die Kenntnis vermittelt
haben, der kunftige König sei zehn Jahre alt gewesen (vgl.
„puero decenni“), als er aus RuBland kam:
8. Eignaz namtu odal þegna
allan noreg gotna spialli
mangi rydr þíer milldingr annar
mæra gramr ti'/ landa æru.215