Studia Islandica - 01.06.1989, Síða 114

112
totis viribus Christi evangelio collaboraturos./.../ut totam illam barbariem in
brevi ad Christum converteret. Nam cum ipsi intrassent terram, tunc ibi ce-
lebrabatur publicus conventus, quem illi Alðing vocant. Cernens igitur multi-
tudo paganorum illos advenisse, occurrit plebs universa ad arma, volentes
eos unanimiter vita privare/.. ./345
Óláfr rex/.../kom kristni í Norveg ok á Island. Hann sendi hingat til lands
prest þann, es hét Þangbrandr ok hér kenndi mgnnum kristni ok skírði þá
alla, es við trú tóku. En Hallr á Síðu Þorsteinssonr lét skírask snimhendis ok
Hjalti Skeggjasonr ýr Þjórsárdali ok Gizurr enn hvíti Teitsson /.. ./ok margir
hqfðingjar aðrir; en þeir váru þó fleiri, es í gegn mæltu ok neittu. En þá es
hann hafði hér verit einn vetr eða tvá, þá fór hann á braut/.../ En hann sagði
konunginum Óláfi, es hann kom austr, allt þat es hér hafði yfir hann gingit,
ok lét prvænt, at hér mundi kristni enn takask. En hann varð við þat reiðr
mjyk ok ætlaði at láta meiða eða drepa ossa landa fyrir, þá es þar váru austr.
En þat sumar et sama kvómu útan heðan þeir Gizurr ok Hjalti ok þágu þá
undan við konunginn ok hétu hónum umbsýslu sinni til á nýjaleik, at hér yrði
enn við kristninni tekit, ok létu sér eigi annars ván en þar mundi hlýða. En
et næsta sumar eptir fóru þeir austan ok prestr sá es Þormóðr hét/—/Þá
vas þat mælt et næsta sumar áðr í Ipgum, at menn skyldi svá koma til alþing-
is/.../346
En enir heiðnu menn hurfu saman með alvæpni, ok hafði svá nær, at þeir
myndi berjask, at <eigi> of sá á miðli.347
Þá vas þat mælt í lygum, at allir menn skyldi kristnir vesa ok skírn taka,
þeir es áðr váru óskírðir á landi hér/.. ,/548
Vergleicht man den ganzen Bericht Theodoricus’ uber Is-
lands Entdeckung und Christianisierung mit den friiher er-
wáhnten Mitteilungen der Sturlubók der Landnáma und ís-
lendingabók, entgeht einem natiirlich nicht, daB hier auch
Unterschiede bestehen.349 Man kann die Abweichungen je-
doch mit der Arbeitstechnik mittelalterlicher Autoren er-
kláren, die ihr Quellenmaterial nach Belieben handhaben.350
Bjarni Guðnason sagt z.B.: „Klassískt dæmi er Saxi, sem
leikur ritaðar heimildir sínar allajafnan svo grátt, að þær
verða illþekkjanlegar./.../Engin ástæða er til að ætla annað
en Theodoricus fari með heimildir sínar að vild, taki frum-
efni úr þeim, setji í nýtt samhengi, bæti við, felli úr, bylti
um.“351
Auch Theodore M. Andersson rechnet mit Ari als mögli-
cher Quelle Theodoricus’. Er vergleicht Theodoricus’, Oddr
Snorrasons und Snorri Sturlusons ausfúhrliche Schilderungen