Úrval - 01.12.1943, Page 80

78
ÚRVAL
an við hina helgu gröf, sann-
færður um, að afreksverkin,
sem hann ynni á daginn og
bænagerðir að næturlagi, væru
höfðingja friðarins jafn vel-
þóknanlegar.
Þótt margir feður ættu ekki
afturkvæmt til kvenna og barna
úr þrekraunum krossferðanna,
voru alltaf einhverjir eftirlif-
endur, sem komu aftur og
breiddu út sögur um fífldirfsku,
sem hrifu hinn siðmenntaða
heim, einkum æskuna. Þegar
æskan hlýddi á, frásagnar um
töku krossins helga og sigur-
sæla umsát um Jerúsalem,
leiftruðu augu hennar og blóðið
streymdi Örar í æðum.
En henni vöknaði um augu
og hvítnaði um hnúa, er hún
heyrði, að borg Davíðs og lausn-
arans hefði verið tekin af hin-
um siðlausu vantrúarmönnum.
Ef einhver leiddi þá til Jerú-
salem, myndi heiðri hinnar
helgu og sögufrægu borgar vera
borgið.
Ef til vill féll æskumönnum
engin saga betur í geð en frá-
sögnin um fyrstu krossferðina,
um Godfred af Bouillon, þar
sem hann stóð með sverð í
hendi, sigri hrósandi á borgar-
múrum Jerúsalem og um sigur-
göngu krossfaranna inn í hina
helgu borg. Þar veittu þeir sér
til allrar óhamingju þann mun-
að, að myrða íbúana, jafnt kon-
ur sem karla, unga sem gamla.
Saklausir Gyðingar voru brennd-
ir inni í samkomuhúsum sínum
og 80 þúsundir manna voru
miskunnarlaust brytjaðar niður
af þessum trylltu hetjum kross-
ins.
Líkin lágu eftir í hrönnum á
götum borgarinnar, og brátt
geisaði þar drepsótt mikil. Þeir,
sem sluppu undan vopnum
hinna blóðþyrstu sigurvegara,
voru seldir mansali. Þanrfg
fluttu hinir kristnu Evrópubúar
múhammeðstrúarmönnum fagn-
aðarboðskapinn á elleftu öld.
En Saladdín náði Jerúsalem
á sitt vald, og hverri krossferð-
inni á fætur annari mistókst
að taka hana. Þá hvíslaði því
einhver, að ástæðan fyrir ósigr-
um krossfaranna væri sú, að
herirnir væru um of skipaðir
syndugum mönnum. Hegðun
þeirra bæði í sigrum og ósigr-
um virtist sanna þessa ákæru.
En einhver ofstækismaður fór
að hvísla því, sem var enn
hættulegra, að gröf Krists yrði
ekki náð, nema með krossferð
saklausra. Og þar sem aðeins