Úrval - 01.12.1943, Side 113

Úrval - 01.12.1943, Side 113
LEYNISTARFSEMI í PARÍS 111 „Bara samskotasníkjur,“ sagði ég. „Etta!“ Kitty nærri því æpti upp. „Bréfið var stílað til Willi- am Grays, sem svar við auglýs- ingu okkar. Það er skrifað þannig, að við getum skilið það, en enginn annar. Taktu eftir: „. . nokkur sóknarbarna minna, sem virðast kannast við yður sem gamlan vin.“ Hann hlýtur að hafa samband við einhverja menn úr herdeild Williams Grays. „Eftir því sem mér er sagt, er mér óhætt að skrifa yður í einlægni." „Og hrunsins má vænta, hvaða dag sem er“ — með öðrum orðum, það má búast við að upp komizt um „söfnuð'* hans þá og þegar og hann verði handtekinn." Við urðum öll ásátt um að bréfið væri ófalsað, og Kitty aflaði sér upplýsinga um Christ- ian Ravier í skrifstofu Parísar- biskups. Hún ályktaði réttilega, að hún yrði að hafa meðferðis samskotafé til viðgerðarinnar á kirkjunni, svo að ekkert væri að hafa á bréfum prestsins, ef mál- ið yrði rannsakað. Hún var kát, þegar hún kom til baka, og við lögðum strax af stað til þess að hitta séra Christian. Eftir bréfinu að dæma, hafði ég gert mér í hugarlund, að hann væri gamall, frómur maður með mikið grátt skegg, eins og vera bar um presta. Þegar til kom reyndist hann vera snareygur og þróttmikill ungur maður, varla eldri en 28 ára. Hann stakk upp á því, að við ræddumst við í íbúðarhúsinu á bak við kirkjuna og leiddi okk- ur gegnum garðinn inn í lítið herbergi, þar sem mjög var lágt til lofts. Hann skýrði okk- ur frá því, að það væru að minnsta kosti 1000 enskir her- menn, sem færu huldu höi'ði í Conchy-sur-Conche skógunum, og að hann væri í stöðugu sam- bandi við þá. „En það er skoðun mín, að þeir geti ekki leynst mikið leng- ur. Þeir eru aðframkomnir af hungri og þreytu. Safnaðarbörn mín gefa allan mat og klæðnað, sem þau geta án verið, en skömtunin er svo knöpp, að þótt allt væri gefið myndi það ekki nægja. Ég get útvegað vega- bréf fyrir nokkra hermenn í einu og fylgt þeim til Parísar, ef þér gætuð séð fyrir þeim úr því. Getið þér það?“ „Það getum við áreiðanlega,“ sagði Kitty. Og hún skýrði hon- um frá undankomuleiðinni frá
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.