Víðförli - 01.06.1950, Side 21

Víðförli - 01.06.1950, Side 21
VORU UNGBÖRN SKÍRÐ í FRUMKRISTNI9 19 Hér er Jóhs-guðspj. ótvíræð heimild um það, hvernig frum- kristnin hefur skilið skírn Jesú, hvernig hún hefur sett hana í samband við píslardauða hans. Jóhannes dregur þá ályktun, sem samstofna guðspj. gera ekki berum orðum, að Jesús sé Guðs-lamb- ið, sem ber synd heimsins. Hann skilur skírnina sem köllun Jesú til þess að gegna hlutverki guðsþjónsins.* Áður er minnst á, að kristin skírn veitir tvennt: fyrirgefningu og heil. anda. Skírn Jesú varpar ljósi yfir samband þessara beggja gjafa. í skírn sinni öðlast Jesús Andann í allri fyllingu. Einnig það er í sambandi við friðþægingardauða guðsþjónsins skv. Jesaja. Síðari helmingur versins, sem að hálfu er fólginn í röddinni af himni er: Ég legg anda minn yfir hann svo að hann boði þjóðunum sannleikann (þýð. Cullm.). Guðsþjónninn, sem G. t. segir fyrir, á Guðs anda. í þessum anda framkvæmir Kristur kraftaverk sín. Matt. setur kraftaverkin með réttu í samband við Jes. 42,1—4 og Jes. 53,4 (Matt 8,16—17 og 12,17—22, sbr. og Lk 4, einkum v. 14, „krafti andans“, og v. 18.) Skírn Jesú í Jórdan grundvallar skírn kristinnar kirkju með því, að hún vígir hann til þess hjálpræðisverks í mætti Guðs anda, sem í ullkomnaðist í dauða hans og upprisu og einstaklingnum tileink- ast í skírninni. Kristin skírn gat því ekki hafizt fyrr en hann hafði fullkomnað þá algildu „skírn“, sem hann vígðist til í Jórdan, enda er það fyrst með hvítasunnunni, sem farið er að skíra rnenn til hlutdeildar í blóðskírn Krists, er fullkomnuð var í eitt skipti fyrir ÖU á krossinum. II. SKÍRNIN ER GRÓÐURSETNING Á LÍKAMA KRISTS. Samkvæmt Nýja testamentinu hafa sem sé allir menn hlotið skírn, þegar Kristur gengur í dauðann fyrir þá. Á Golgata fór hin *) ÞaS blandast ekki hugur um þaS, þegar þess er minnst, að í Jes. 53,7 er þjóni Guðs líkt við Iarub, sbr. ennfr. málfræðil. staðreynd, sem F. Burney, The Aramaic origin of the fourth gospel, undirstrikar, að aram. samsvörun „amnos tou þeou“, thaljah delaha, þýðir bæði „lamb Guðs“ og „þjónn Guðs.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Víðförli

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.