Skírnir - 01.01.1870, Page 5
INNGANGTJE.
5
mál eiga saman ókljáS, eSa tortryggja hvorir aSra, aS leggja
randir saman og láta skríSa til skarar, á8ur þá þrýtur föng og
fje, eSa stórveldin verSa aS koma sjer saman um a8 mínka her-
aflann og treysta því, l?aS megi jafna friSsamlega, er ýmsum
ber á milli. Menn hafa lengi talaS um almennan ríkjafund —
áþekkan þeim, er Napóleon keisari hauð til fyrir nokkrum árum
— þar sem höfSingjar ríkjanna skyldu koma sjer saman um,
aS mínka útboS og herbúnaS, en ráSa þeim málum til sáttsam-
legra lykta, er einkanlega valda dylgjum og tortryggai. Um
þetta er og talaS enn, og allir bíSa jiess, aS einhver höfSingja
veki hjer máls á — og er J>á engum til frekara treyst en Frakka-
keisara. AS svo komnu virSist þó, sem Jiessar vonir ætli aS
bregSast, og er J>á ekki vandsjeS, bvaS til J>ess ber. Keisarinn
mun þykjast sjá, aS nýju boSi til ríkjafundar muni vart betur
tekiS en fyrri, en hann mun ekki vilja fara erindisleysu í annaS
sinn í J>ví máli. En hjer er j>ó sú bót í máli, aS íbúar Evrópu
verSa meir og meir fráhverfir ófriSi meSal ríkjanna, J>ví allir
eiga nær j>ví jafnt í veSi, ef út af her friSarbrautinni. A vorri
öld hefir mest á allt þaS gerzt, er eykur samskipti JjóSanna og
og kemur J>eim í allskonar samneyti og samverknaS. „Gufan“
og rafsegulraagniS hafa orSiS meginkraptar í hendi forsjónarinnar
til aS laSa þjóSirnar hverja aS annari. Menn svipa sjer nú á
nokkrum dögum eSa fám vikum milli þeirra staSa, er áSur þurfti
ár til eSa meira aS komast á meSal, og meS sama ljetta ganga
flutningar milli landa og heimsálfa. Af jiessu leiSir, aS íbuar
eins lands eSa ríkis eiga eigi siSur stofn undir auSi sínum og
atvinnu erlendis en heima, eSa aS velfarnan þeirra á margan
hátt er tengd viS velfarnan manna í öSrum löndum. Takmörk
ríkjanna gera ekki lengur þann aSskiInaS milli manna, sem fyrri,
en þaS er einkanlega þar, er hin kristna þjóSmentun hefir náS
föstum rótum, aS svo mikiS er tekiS aS renna saman í öllu
atvinnulífi þjoSanna, i allskonar kappkostan þeirra í andlegum
og líkamlegum efnum. þessi samruni sýnir hezt, aS vorir tímar
stefna í friSaráttina fremur en nokkur öld fyrri, og hitt meS, aS
þeir stjórnmálamenn og höfSingjar stýra móti straumi aldarinnar,
er af einberri umönnun fyrir rikjarjetti og kórónurjetti, stíja