Skírnir - 01.01.1870, Qupperneq 60

60
FRJETTIR.
Frakkland
lýSvalds- og frekjuflokkinnm, er haldiS var fram í Paris, voru
þeir Rochefort (þá landflóttamaSur og útgefandi „Skri&ljóssins11,
sbr. Skírni í fyrra bls. 60) og „kamfórulæknirinn“ Raspail, gamall
bröstukarl og lýSvaldsprjedikari. Rochefort komst síBar fram í
París, sem seinna skal getiS, en Raspail var kosinn í Lyon.
Slíka menn kölluSu frekjublöSin eina fallna til aS ganga á þing
og gauga í berhögg viS keisaradæmiS, jjví miSflokkurinn væri ekki
annaÖ „en hlægileg skuggamynd mótinælamannanna á málstofunum
hjá hennar bátign, drottningunni á Englandi“, sem eitt jæirra
(Rappel) komst aS orSi, en þar stæSi OUivier fremstur og ljeti
sjer mest annt um aS „vera kurteis jegar hann benti 1 annmark-
anna, lotningarfullur, er hann vítti atgerSir stjórnarinnar, og hlýS-
inn um leiS og hann rjeSist til mótstöSu. Hann væri aS þæfa í
móinn gegn einveldi keisarans, en beygSi sig til jarSar fyrir ættar-
valdi NapóleonsniSja. . Flokk Olliviers (miSflokkinn) skipuSu eigi
aSrir en j»eir, er menn yrSu aS kalla ,,„kammerherra““ frelsis-
ins“. Um Jules Favre og fleiri hans nóta var sagt, aS þeir væru
reyndar furSulega snjallir í máli, en þeir hefSu annan kost til
jafnaSar, og sá væri þolinmæSin. þeir hefbu í sex ár staBiS á
knjánum og veriS aS biSja og sárbæna um frelsi. „Hafa þeir
menn unniS frelsinu i hag? — AS vísu! —. Hafa þeir fengiS
frelsiS? — Nei! — Fá þeir þaS nokkuru tíma? — Nei! — og
t>ví ekki ? — Af j?ví þeir biSja um þaS, er öllum ber aS krefjast.
fetta eru bónavegsmenn frelsisins". í þriSja flokki telur blaSiS
hina rjettu þingheyjendur, já sannkölluSu forvígismenn frelsisins,
þá er vilji synja keisaradæminu griSa og aldri taka sáttum;
nefnir j>á Bancel og Gambetta, en tekur Rochefort (er síSar mun
meir getiS) fram yfir alla, því hann sje búinn í allt, og þaS sem
öSrum jiyki ófært eSa geri jpeim geig, eggi hann aS eins til
áræSisverkanna. Hann muni aS vísu eigi standa sem konungur
mælskunnar í fylkingu frelsisins á þinginu, en hann muni fyrir
engum eitt fet á hæl hopa, og ganga jiar svo fram móti andskotum
frelsisins, sem þeir á vígvelli, er hvorki hirSa um líf eSa dauSa.
— Eptir endurkosningarnar (6. og 7. júní) var róstumikiS í Paris
í sex daga, jpví lýSvaldsmönnum gramdist mjög, aS fulltrúar
jieirra (Alton-Shée, Rochefort og Raspail) höíSu boriS lægra hlut