Skírnir - 01.01.1870, Síða 126
126
FRJETTIR.
Þýzkaland.
sjer fingurna", þar sem vi8 suma var aí skipta. Seinna tókust
miklar brjefahríSir nieS þeim Beust og Thile, fulltrúa Bismarks
fyrir utanríkismálunum1. En þaB bar til, aS utanríkisráEherra
Saxakonungs (Friesen), dyggasti fylgismaður Bismarks, höfSu
farizt svo orð um aSgjöröir Beusts, sem þær væru af lítilli holl-
ustu til NorEursambandsins, og talaS sjerílagi um brjef hans til
sendiherrans í Berlín um járnbrautarmáliS meS Frökkum og
Belgjum; en sendiboSi Belgjakonungs hafSi spurt Wimpfen greifa,
sendiherra Austurríkis í Beriín, hvaS stjórn hans mundi leggja
til ráSs í t>vi máli. Beust gaf nú Friesen í skyn, aS hann mundi
hafa látiS villa sig í álitunum um þetta mál og um stjórnarstefnu
Austurríkis. Stjórn Prússakonungs tók þetta strax til sín, og
kvaS Beust engu skipta, hvaS hennar færi á milli og banda-
ríkjanna í NorSursambandinu. Nokkru síSar fórust Beust svo
orS í nefndardeildunum (,,delegazíónunum“), aS Austurríki hefSi
eigi til þessa tekizt aS gera sig vel þokkaS í Berlín, hversu sem
þess hefSi veriS leitaS. Hann kvaS þaS fyrir lítiS koma aS
standa meS hönd sína útrjetta til sátta aS þeirn, er eigi vildi
taka á móti. Austurríki hefSi sem vandlegast bundizt allrar til-
hlutunar á þýzkalandi, og þó yrSi öllum aS vera einsætt, hvernig
varnarsamningarnir viS SuSurríkin færu beint á móti sáttmálanum
í Prag. En söguritiS, er fyrr var nefnt, kvaS friSarsáttmálann
ógilda samningana. Thile baS nú Beust (í brjefi 4. águst) sem
skjótast aS gera nánari grein fyrir þeim ummælum, en færSi um
leiS sín rök fram fyrir því, aS samningarnir og sáttmálinn væru
í beztu samhljóSan. J>ví færi svo fjarri, aS sáttmálinn hefSi lagt
höpt á SuSurríkin nje NorSurríkjasambandiS, eSa bannaS þeim
aS gera samband sín á milli, aS þar væri einmitt talaS um þjóS-
legt samband meS hvorumtveggju. J>aS sem Beust hefSi sagt um
sáttsemina og víngjarnleikann væri því kynlegra, sem mörgum
mætti þykja þaS heldur fáleika merki, er seDdiherra Austurríkis
') I byrjun júnimánaðar ttík Bismark sjer lausn um tíma frá stjórnar-
önnum óg leitaði sjer hvildar og næðisstunda á garði sínuin í Pom-
mern, er Warzin heitir. J>að hefir hann stundum orðið að gera fyrr,
en haft J>ó eigi að síður tilsjón með málunum, einkum j>ar er nokkur
vandi þótti til kcma.