Skírnir - 01.01.1870, Síða 139
Þýzkaland.
FRJETTIR.
139
skútna). Vi8 þá tölu er enn aS bœta sjö skipum, er ganga fyrir
seglum.
21. marz var afmælisdagur Vilbjálms konungs (73 ára), og
sóttu þá hirShátí® margir af höfSingjum sambandsins og öbrum
tignum mönnum. Sumir segja, a8 konungur mundi vart drepa
hendi viS keisarakórónu, sem bróðir; hans, ef honum væri hún
boSin, en sá blær var á ummælum sumra blaSanna þá daga, sem
hanh hefSi mátt renna keisara-augum yfir hvirfing sinn, þó hann
hefSi eigi keisaranafnið. MeSal annara hátíSarhalda þenna dag
má nefna veizlugildi fulltrúanna á sambandsþinginu, en eitt af
kvæSunum er þar voru sungin, var þjóSsöngurinn eptir Arndt
„gamla“: „ Was ist des Deutschen Vaterlandil („HvaS er ættland
J>jó8verjans?“). J>ess er getiS, aS þá er kom aS orSunum: „das
ganze Deutschland soll es sem“ (gjörvallt þýzkaland skal þaS
vera), hafi allir í samfagnaSar skyni risiS upp úr sætum sínum á
undan þeirri „blessan“.
'2. Suðurríkin.
í fyrra er sagt frá því, hvernig flokkar deilast í þessnm
ríkjum, er aSrir vilja festa sambandiS viS norSurrikin, eSa koma
öllu þýzkalandi í ein bandalög meS forustu Prússaveldis, en hinir
leysa suSurríkin úr þeim böndum, er þegar eru á þau komin, aS
þau megi njóta fulls forræSis og komast hjá því, aS verSa aS
prússneskum skattlöndum. Ena fyrri kalla menn „þjóSernismenn",
og eru þeir eigi síSur framfara og frelsisvinir. I síSara flokkin-
um, er menn helzt nefna „ættlandsvini11, kennir fleiri grasanna,
því bæSi eru þar lýSvaldssinnar og apturhaldsmenn, en megin-
þorrinn eru klerkavinir eSa “fjallsynningar11. þess er opt áSur
getiS, aSBadensmenn eru Prússum lei&itamastir þar sySra,
enda fórust Bismark svo orS um þá (í umræSunum, sem fyrr er
getiS), aS norSursambandiS ætti þá á forverSi fyrir sunnan Mæná.
þegar ræSt var um andsvaraávarp þingsins til stórhertogans, var
máls vakiS á suSurþýzku ríkjasamhandi, en forsætisráSherrann
(Freydorf) kvaS hezt aS gefa upp þá tilhugsun meS öllu, því
undir þaS yrSi aldri komiS fótum. Mönnum mundi hollast aS slá